http://news247.gr/eidiseis/psixagogia/media/h_apolyth_agaph_mias_mhteras.1741490.html
Ένα
διαφημιστικό σποτ στο διαδίκτυο ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του
Λονδίνου. Εκατοντάδες χιλιάδες "χτυπήματα". Η απόλυτη μορφή αγάπης, η
μητρική... (Vid)
"Η πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο, είναι η καλύτερη δουλειά.
Σε ευχαριστώ μαμά". Με αυτό το σλόγκαν και ένα άκρως συγκινητικό βίντεο,
η Procter & Gamble αποτίει φόρο τιμής στις μαμάδες...
Του θανάση Παπαθανασίου*
Γιατί είναι σημαντικό αυτό το σποτ
Το είδα 3 φορές. Δάκρυσα και τις τρεις. Δεν ήμουν σίγουρος αν όλοι θα αντιδρούσαν το ίδιο γιατί κάθε φορά συν-κινούμαι με τον αθλητή που δακρύζει στο βάθρο και επιπρόσθετα η απώλεια της μητέρας μου είναι ακόμα νωπή. Το πόσταρα όμως το πρωί στο Facebook και έγινε shared από πάρα πολλούς. Άρα τελικά,δεν είμαι μόνο εγώ :)
Με το που το είδα, συνειδητοποίησα ότι είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό διαφημιστικό. Είναι σκηνοθετημένο από τον Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου και πίσω από αυτές τις εικόνες κρύβονται ατελείωτες ώρες δουλειάς από πάρα πολύ κόσμο που ο καθένας είναι από τους καλύτερους στον τομέα του. Όμως η σημασία του δεν έγκειται στην τελειότητα της παραγωγής του αλλά στην υπογραφή στο τέλος. Tο υπογράφει η Procter & Gamble.
Για πάρα πολλά χρόνια, η Procter and Gamble ήταν η επικοινωνιακά αόρατη εταιρία πίσω από πετυχημένα brand names όπως το Tide,το Ariel, το Head and Shoulders, οι Always, τα Pampers και αναρίθμητα άλλα. Ήταν πάντα το Πανεπιστήμιο του αμερικάνικου Marketing. Οι διαφημίσεις των προϊόντων της που απευθυνόντουσαν σε νοικοκυρές ήταν πάντα η επιτομή των βαρετών διαφημίσεων.
Η P&G εφηύρε όλες τις φόρμουλες για διαφημίσεις απορρυπαντικών, από το πρόβλημα-λύση-αποτέλεσμα και το λεγόμενο προϊοντικό demo μέχρι τις σαπουνόπερες που ονομάστηκαν έτσι γιατί ήταν προγράμματα που φτιάχτηκαν για να έχουν χορηγό τα σαπούνια τους. Οι δημιουργικοί ανέκαθεν σιχαινόντουσαν να δουλεύουν στις μικρές δικτατορίες που έστηνε η P&G, αλλά όσοι ήταν συνειδητοποιημένοι στη δουλειά τους παρακολουθούσαν στενά την Procter για έναν απλό λόγο: Τα σποτάκια τους ήταν πάντα αποτελεσματικά. Πολύ αποτελεσματικά. Όλες αυτές οι περίφημες φόρμουλες στηριζόντουσαν σε βαθιά μελέτη της ανθρώπινης ψυχολογίας και δούλευαν πάντα.
Παλαιότερα, η Procter & Gamble απέφευγε να αναφέρει την εταιρία πίσω από όλα αυτά. Δεν ήθελε ο κόσμος να ξέρει ότι όλα αυτά τα προϊόντα προερχόντουσαν από το ίδιο όνομα. Δεν ήθελε ένα λάθος σε κάποιο καινούργιο προϊόν να συμπαρασύρει και άλλα. Όμως οι καιροί έχουν αλλάξει. Συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούν πια να κρύβονται και έτσι τα τελευταία χρόνια το λογότυπο της P&G έχει κάνει την εμφάνισή του. Όλο και περισσότερες μεγάλες εταιρίες συνειδητοποιούν ότι σαν οντότητες έχουν τεράστια κοινωνική ευθύνη και πρέπει να κάνουν κάτι για αυτό. Όχι στο επίπεδο της επικοινωνίας όπως κατά κανόνα γινόταν μέχρι σήμερα αλλά στο επίπεδο της ουσίας.
Το δεύτερο και πιο σημαντικό για την P&G, είναι ότι στρέφεται πλέον μαζικά στο διαδίκτυο. Από τη στιγμή που η Procter κάνει 2λεπτο viral, έτσι πρέπει να γίνονται πια τα πράγματα. Αυτό έχει τεράστια σημασία για όλον τον κλάδο του Marketing και της Διαφήμισης.
Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στο σποτ για να το αποκρυπτογραφήσουμε. Όλη του η δύναμη έγκειται στην απλή (αλλά όχι προφανή) σκέψη ότι οι νοικοκυρές της Procter είναι πάνω από όλα μητέρες. Μέχρι τώρα σαν μητέρες η P&G έβλεπε μόνο τις καταναλώτριες των Pampers. Τεράστιο στρατηγικό βήμα. Το δημιουργικό team δεν είχε δύσκολη δουλειά. Αν εξαιρέσεις το καταπληκτικό line στο τέλος, το σενάριο είναι τρεις γραμμές. Το δύσκολο, είναι να κάνεις το συναίσθημα να είναι αληθινό σε έναν κόσμο που όλοι ξέρουν ότι αυτό το σποτ θέλει να σε συγκινήσει για να σου πουλήσει προϊόντα και είναι έτοιμοι να σε κατασπαράξουν στο παραμικρό ολίσθημα. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι συντελεστές της παραγωγής είναι πολύ σημαντικοί. Πρέπει να είναι μάστορες της τέχνης τους. Και εδώ, η Procter πήρε άριστα.
Τέλος, θέλω να τονίσω τη σημασία της μουσικής. Αντίθετα από ό,τι νομίζουμε, δεν είναι οι εικόνες που δημιουργούν το συναίσθημα, αλλά η μουσική. Δείτε ένα θρίλερ με κλειστό τον ήχο και γίνεται κωμωδία. Δείτε ξανά αυτό το σποτ και δεν θα δακρύσετε. Το καλοκαίρι στην Ολυμπιάδα προσέξτε τις απονομές. Οι περισσότεροι εθνικοί ύμνοι ξεκινάνε σαν ηρωικά εμβατήρια σε ματζόρε. Κάποια στιγμή υπάρχει ένα break και το γυρνάνε σε μινόρε. Εκείνη είναι η στιγμή που ο αθλητής σπάει και το δάκρυ αρχίζει να κυλάει.
* Ο κος Θανάσης Παπαθανασίου είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Frank. Το News247 αναδημοσιεύει πλήρως το κείμενο του, όπως δημοσιεύτηκε στο προσωπικό του ιστολόγιο, κατόπιν άδειας".
http://news247.grΓιατί είναι σημαντικό αυτό το σποτ
Το είδα 3 φορές. Δάκρυσα και τις τρεις. Δεν ήμουν σίγουρος αν όλοι θα αντιδρούσαν το ίδιο γιατί κάθε φορά συν-κινούμαι με τον αθλητή που δακρύζει στο βάθρο και επιπρόσθετα η απώλεια της μητέρας μου είναι ακόμα νωπή. Το πόσταρα όμως το πρωί στο Facebook και έγινε shared από πάρα πολλούς. Άρα τελικά,δεν είμαι μόνο εγώ :)
Με το που το είδα, συνειδητοποίησα ότι είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό διαφημιστικό. Είναι σκηνοθετημένο από τον Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου και πίσω από αυτές τις εικόνες κρύβονται ατελείωτες ώρες δουλειάς από πάρα πολύ κόσμο που ο καθένας είναι από τους καλύτερους στον τομέα του. Όμως η σημασία του δεν έγκειται στην τελειότητα της παραγωγής του αλλά στην υπογραφή στο τέλος. Tο υπογράφει η Procter & Gamble.
Για πάρα πολλά χρόνια, η Procter and Gamble ήταν η επικοινωνιακά αόρατη εταιρία πίσω από πετυχημένα brand names όπως το Tide,το Ariel, το Head and Shoulders, οι Always, τα Pampers και αναρίθμητα άλλα. Ήταν πάντα το Πανεπιστήμιο του αμερικάνικου Marketing. Οι διαφημίσεις των προϊόντων της που απευθυνόντουσαν σε νοικοκυρές ήταν πάντα η επιτομή των βαρετών διαφημίσεων.
Η P&G εφηύρε όλες τις φόρμουλες για διαφημίσεις απορρυπαντικών, από το πρόβλημα-λύση-αποτέλεσμα και το λεγόμενο προϊοντικό demo μέχρι τις σαπουνόπερες που ονομάστηκαν έτσι γιατί ήταν προγράμματα που φτιάχτηκαν για να έχουν χορηγό τα σαπούνια τους. Οι δημιουργικοί ανέκαθεν σιχαινόντουσαν να δουλεύουν στις μικρές δικτατορίες που έστηνε η P&G, αλλά όσοι ήταν συνειδητοποιημένοι στη δουλειά τους παρακολουθούσαν στενά την Procter για έναν απλό λόγο: Τα σποτάκια τους ήταν πάντα αποτελεσματικά. Πολύ αποτελεσματικά. Όλες αυτές οι περίφημες φόρμουλες στηριζόντουσαν σε βαθιά μελέτη της ανθρώπινης ψυχολογίας και δούλευαν πάντα.
Παλαιότερα, η Procter & Gamble απέφευγε να αναφέρει την εταιρία πίσω από όλα αυτά. Δεν ήθελε ο κόσμος να ξέρει ότι όλα αυτά τα προϊόντα προερχόντουσαν από το ίδιο όνομα. Δεν ήθελε ένα λάθος σε κάποιο καινούργιο προϊόν να συμπαρασύρει και άλλα. Όμως οι καιροί έχουν αλλάξει. Συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούν πια να κρύβονται και έτσι τα τελευταία χρόνια το λογότυπο της P&G έχει κάνει την εμφάνισή του. Όλο και περισσότερες μεγάλες εταιρίες συνειδητοποιούν ότι σαν οντότητες έχουν τεράστια κοινωνική ευθύνη και πρέπει να κάνουν κάτι για αυτό. Όχι στο επίπεδο της επικοινωνίας όπως κατά κανόνα γινόταν μέχρι σήμερα αλλά στο επίπεδο της ουσίας.
Το δεύτερο και πιο σημαντικό για την P&G, είναι ότι στρέφεται πλέον μαζικά στο διαδίκτυο. Από τη στιγμή που η Procter κάνει 2λεπτο viral, έτσι πρέπει να γίνονται πια τα πράγματα. Αυτό έχει τεράστια σημασία για όλον τον κλάδο του Marketing και της Διαφήμισης.
Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στο σποτ για να το αποκρυπτογραφήσουμε. Όλη του η δύναμη έγκειται στην απλή (αλλά όχι προφανή) σκέψη ότι οι νοικοκυρές της Procter είναι πάνω από όλα μητέρες. Μέχρι τώρα σαν μητέρες η P&G έβλεπε μόνο τις καταναλώτριες των Pampers. Τεράστιο στρατηγικό βήμα. Το δημιουργικό team δεν είχε δύσκολη δουλειά. Αν εξαιρέσεις το καταπληκτικό line στο τέλος, το σενάριο είναι τρεις γραμμές. Το δύσκολο, είναι να κάνεις το συναίσθημα να είναι αληθινό σε έναν κόσμο που όλοι ξέρουν ότι αυτό το σποτ θέλει να σε συγκινήσει για να σου πουλήσει προϊόντα και είναι έτοιμοι να σε κατασπαράξουν στο παραμικρό ολίσθημα. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι συντελεστές της παραγωγής είναι πολύ σημαντικοί. Πρέπει να είναι μάστορες της τέχνης τους. Και εδώ, η Procter πήρε άριστα.
Τέλος, θέλω να τονίσω τη σημασία της μουσικής. Αντίθετα από ό,τι νομίζουμε, δεν είναι οι εικόνες που δημιουργούν το συναίσθημα, αλλά η μουσική. Δείτε ένα θρίλερ με κλειστό τον ήχο και γίνεται κωμωδία. Δείτε ξανά αυτό το σποτ και δεν θα δακρύσετε. Το καλοκαίρι στην Ολυμπιάδα προσέξτε τις απονομές. Οι περισσότεροι εθνικοί ύμνοι ξεκινάνε σαν ηρωικά εμβατήρια σε ματζόρε. Κάποια στιγμή υπάρχει ένα break και το γυρνάνε σε μινόρε. Εκείνη είναι η στιγμή που ο αθλητής σπάει και το δάκρυ αρχίζει να κυλάει.
* Ο κος Θανάσης Παπαθανασίου είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Frank. Το News247 αναδημοσιεύει πλήρως το κείμενο του, όπως δημοσιεύτηκε στο προσωπικό του ιστολόγιο, κατόπιν άδειας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου