Τρόποι παρακολούθησης με κάμερες για προστασία μωρών από baby-sitter

Οι συνθήκες της ζωής σήμερα αναγκάζουν το ζευγάρι να εργάζεται τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα. Έτσι όταν σ’ ένα ζευγάρι έρχεται η επιθυμία να δημιουργήσει οικογένεια, τίθεται το ερώτημα ποιος θα μεγαλώσει το παιδί αφού εργάζονται ο σύζυγος και η σύζυγος.
Έτσι υπάρχουν ζευγάρια που έχουν τους γονείς τους κοντά και μπορούν να τους ζητάνε την βοήθεια τους ώστε να αναθρέψουν τα εγγόνια τους εκείνοι και κατ’ επέκταση τα παιδιά τους να μπορέσουν ν’ ανταπεξέλθουν πιο άνετα στις οικονομικές ανάγκες της εποχής.
Δυστυχώς όμως πολλά νέα ζευγάρια δεν έχουν την παραπάνω βοήθεια από τους γονείς τους και μπαίνουν στο δίλλημα, ή να σταματήσει την εργασία της η νέα μητέρα για να μεγαλώσει το παιδί της ή να μεγαλώσει το μωρό τους μια ξένη γυναίκα που εκτελεί χρέη νταντάς ή δυστυχώς να καταφύγουν στην χειρότερη λύση της εποχής: να μην γίνουν γονείς λόγω της οικονομικής κρίσης.
Το επάγγελμα της baby sitter δεν είναι ένα επάγγελμα το οποίο μπορεί να εκτελέσει ο καθένας μιας και είναι μια υπεύθυνη εργασία που έχει να κάνει με την ανθρώπινη ζωή, με ένα βρέφους. Οι γονείς λόγω της φύσης του επαγγέλματος αυτού δεν είναι σε θέση να προβούν σε πολλές αλλαγές προσώπων δηλ. Να αλλάζουν τακτικά baby sitters αλλά ακόμα χειρότερα, οι γονείς δεν έχουν τη δυνατότητα να βρίσκονται στο χώρο του σπιτιού τους κατά τη διάρκεια που η baby sitter εκτελεί τα καθήκοντά της μιας και εκείνοι εργάζονται και κατά συνέπεια δεν μπορούν να ελέγχουν την εκάστοτε baby sitter ήτοι το πως το μεταχειρίζεται το βρέφος τους.
Δυστυχώς ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά για κακοποίηση βρεφών και παιδιών από baby sitter γιατί το μωρό έκλαιγε το μωρό και δεν την αφήνε σε ησυχία ή ακόμη χειρότερο για σεξουαλική παρενόχληση βρεφών και παιδιών.
Αλλά ας δούμε πώς γίνεται σήμερα ο τρόπος πρόσληψης σήμερα μιας baby sitter.   Μα με τον απλούστατο τρόπο δηλ. ρωτώντας άλλους γονείς ή στο άμεσο περιβάλλον εάν γνωρίζουν μια καλή γυναίκα, οποιασδήποτε εθνικότητας και ηλικίας, για να αναθρέψει το τέκνο τους. Ο άλλος παράγοντας είναι να μην ζητάει και πολλά χρήματα μιας και δεν είναι σε θέση να ξοδέψουν και εκεί πολλά χρήματα.
Έτσι το επαγγέλμα της νταντάς ασκείται από νέα κορίτσια τα οποία δεν έχουν βρει ακόμα ένα σταθερό επάγγελμα που θα τους αποφέρει ένα εισόδημα, άρα δεν έχουν τις απαιτούμενες για αυτή τη δουλειά γνώσεις ή από γυναίκες αλλοδαπές και μη που οι ανάγκες της ζωής τις έχουν φέρει σε αυτή την κατάσταση.
Τα συνεχόμενα κρούσματα κακοποίησης μωρών θα πρέπει να σας κάνουν επιφυλακτικούς για τα άτομα που αναθρέφουν τα παιδιά σας και να βρίσκεστε σε συνεχή έλεγχο.
Οι νέοι γονείς λοιπόν με τις παραπάνω συνθήκες θα πρέπει να βρουν λύσεις για να προστατέψουν το μωρό τους από τυχόν κακοποίησεις, παρενοχλήσεις κλπ ήτοι να βρίσκονται στο χώρο του σπιτιού τους ακόμα και όταν εργάζονται.
Αυτό όμως δεν είναι εφικτό να πραγματοποιηθεί και έτσι ο μόνος τρόπος να ελέγχεις την baby sitter είναι να εγκαταστήσεις κάμερες παρακολούθησης κρυφές ή μη ώστε να μην έχετε αμφιβολίες για το πως μεταχειρίζεται το παιδί σας κατά την απουσία σας.
Με τις κάμερες παρακολούθησης μπορείτε να βλέπετε άνα πάσα στιγμή μέσω του internet το τι συμβαίνει στο σπίτι σας. Έτσι είτε βρίσκεστε στο γραφείο σας ή καθοδόν σε κάποια συνάντηση και θέλετε να δείτε εάν κοιμάται το μωρό σας ή εάν το έχει ταϊσει η baby sitter το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ανοίξεται το laptop να μπείτε στο ιντερνετ και να δείτε on line το τι συμβαίνει.
Εάν δεν θέλετε να γίνεται αντιληπτοί από την νταντά τότε μπορείτε να τοποθετήσετε κρυφές κάμερες οι οποίες καταγράφουν το τι συμβαίνει στον χώρο που είναι εστιασμένες και οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας μπορείτε να δείτε στον υπολογιστή σας το πως περάσαν την μέρα τους το παιδί σας και η baby sitter.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.mat-security.com/news/tropoi-parakoloyuhshs-me-cameres-gia-prostasia-baby-apo-babysitter/

Διαβάστε περισσότερα »

Το Κλάμα μια μεγάλη παρεξήγηση

Η γλώσσα του κλάματος: μια πολύ μεγάλη παρεξήγηση

Το κλάμα και ο θυμός είναι ίσως από τις πιο δύσκολες συμπεριφορές των παιδιών  που έχουν να αντιμετωπίσουν οι γονείς. Οι γονείς κάνουν πιο πολλές ερωτήσεις για το κλάμα από οποιοδήποτε άλλο θέμα. Μπορεί να τα χάσουν εντελώς από νυχτερινά κλάματα, από τον θυμό ενός 2-χρονου, ή από την συνεχή γκρίνια παιδιών περίπου 4 χρονών. Οι γονείς δεν έχουν ιδέα πολλές φορές πώς να αντιδράσουν στο κλάμα των παιδιών: να παρηγορήσουν, να αγνοήσουν, να διασπάσουν την προσοχή, να τιμωρήσουν, να υποκύψουν, ή καλύτερα να ακούνε με κατανόηση. Μερικοί γονείς φοβούνται ότι το κλάμα σημαίνει ότι το παιδί τους είναι ‘μωρουδιακό’, ότι απορρίπτει τον γονιό, ότι τους χειρίζεται, ή ότι είναι απλά κακομαθημένο.

Υπήρξε μια πολύ μεγάλη παρεξήγηση για πολύ καιρό για την σημασία του κλάματος και του θυμού. Στον μεσαίωνα  νόμιζαν στην Ευρώπη συχνά ότι παιδιά που έκλαιγαν πολύ ή που θύμωναν ήταν δαιμονισμένα. Τότε έφερναν έναν παπά, που εξόρκιζε τον σατανά.
Τον 18ο αιώνα η στάση αυτή άλλαξε. Το κλάμα και ο θυμός ακόμα θεωρήθηκαν σαν κάτι κακό, αλλά σιγά-σιγά το φταίξιμο πήγε στους γονείς, που έμαθαν ότι ήταν πολύ υποχωρητικοί και κακόμαθαν τα παιδιά τους. Συμβούλευαν να τιμωρήσουν τα παιδιά για την ‘κακιά’ συμπεριφορά, ή τουλάχιστον να μην υποκύπτουν. Διαπαιδαγωγικά βιβλία μέχρι τον 20ο αιώνα έγραφαν για το πως ‘να σπάσεις την θέληση’ του παιδιού, για να γίνει υπάκουο και ήσυχο.
Ένα παράδειγμα από ένα βιβλίο που εμφανίστηκε το 1748 στην Γερμανία:

Όσον αφορά το πείσμα, το αισθανόμαστε σαν κάτι που κάνουν τα παιδιά από τα πρώτα τους χρόνια, έμφυτο μόλις είναι σε θέση να εκφράσουν την επιθυμία τους για κάτι με νοήματα. Βλέπουν κάτι που επιθυμούν, αλλά δεν επιτρέπεται να το πάρουν, θυμώνουν και κλαίνε και χτυπάνε γύρω τους. Ή τους δίνουν κάτι που δεν θέλουν: το πετάνε μακριά  και αρχίζουν να κλαίνε. Αυτές είναι επικίνδυνες ατέλειες, που εμποδίζουν την διαπαιδαγώγηση και που αυξάνουν ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά στα παιδιά. Δεν γίνεται να μεγαλώσεις παιδιά σωστά, αν δεν εξοντωθούν το πείσμα και η κακία. Μόλις εμφανιστούν αυτά τα λάθη, είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε αυτό  το κακό, ώστε να μην γίνουν συνήθεια και χαλάνε τα παιδιά βαθιά. (Sulzer, 1748)

Ακόμα και τώρα πολλά βιβλία για διαπαιδαγώγηση δίνουν  τέτοια συμβουλή. Συχνά οι συγγραφείς κατηγοριοποιούν κρίσεις θυμού, όπως και το να χτυπάει, να δαγκώνει, να λεει ψέματα και να κλέβει ένα παιδί, κάτω από την κατηγορία της ‘ανεπιθύμητης συμπεριφοράς’ και συμβουλεύουν να αγνοήσουν ή να τιμωρήσουν  τέτοιες εκρήξεις οι γονείς. Στην καλύτερη περίπτωση οι γονείς συμβουλεύονται να βοηθήσουν τα παιδιά τους να εκφράζουν τις επιθυμίες  και τα συναισθήματα τους με λόγια παρά με δάκρυα και θυμό, ο, τι θεωρείται απαράδεκτο και μωρουδιακό. Τα μωρά ακόμα και τώρα κατηγορούνται ότι ‘χειρίζονται’ τους γονείς τους. Πολλοί ψυχολόγοι ακόμα συμβουλεύουν τους γονείς να αφήνουν τα μωρά να κλαίνε, ώστε να διακόπτεται αυτή η συνήθεια και μαθαίνει το παιδί να ηρεμήσει μόνο του.
Η άλλη άκρη είναι η τάση ‘πίσω στην φύση», που συμβουλεύει να αντιδράμε με φροντίδα και ηρεμία σε κάθε ήχο του παιδιού, δίνοντας το στήθος πχ. για να σωπαίνει το παιδί. Οι οπαδοί αυτής της θεωρίας αντιδρούν σωστά στην βλαβερή αντιμετώπιση που ίσχυε αιώνες. Αλλά όσο στοργική και να δείχνει αυτή η αντιμετώπιση, ακόμα προσπερνάει την σημαντική λειτουργία του κλάματος. Και φορτώνει τους γονείς με το αδύνατο φορτίο, πείθοντας τους ότι είναι το καθήκον τους να φροντίζουν ότι τα μωρά και τα παιδιά δεν κλαίνε.

Ο τρόπος με τον οποίον αυτό το βιβλίο αντιλαμβάνεται το κλάμα και τον θυμό προσφέρει μια καινούρια άποψη για ανάγκες και συναισθήματα. Το καλύτερο είναι να μην αγνοήσουμε ποτέ παιδιά που κλαίνε. Θα έπρεπε πάντα να αντιδράμε με αγάπη. Αλλά το κάθε κλάμα δεν δείχνει μια άμεση επιθυμία ή ανάγκη. Πολλές φορές δημιουργείται από έναν φυσικό τρόπο για να εκτονώνει στρες, κάτι που δίνει την δυνατότητα στα παιδιά να επανέλθουν από τις συνέπειες τραυματικών ή απογοητευτικών εμπειριών, που βίωναν. Τα παιδιά χρησιμοποιούν κλάμα και κρίσεις θυμού για να ξεπεράσουν άσχημες εμπειρίες και απελευθερώνονται από ένταση. Δεν είναι λοιπόν στο καθήκον του γονιού να κάνει το κλάμα και το θυμό να σταματήσει, επειδή είναι συμπεριφορές που ανήκουν στις ανάγκες εκ γενετής.
Βαθιά αντίληψη στην υγιεινή λειτουργία του κλάματος και του θυμού μπορεί να έχει ένα θετικό αποτέλεσμα. Εκτός από το να βοηθήσει τα παιδιά να ξεπεράσουν άσχημες εμπειρίες και να εκτονώνουν στρες, μπορεί το να δεχτούμε το κλάμα και τον θυμό να παίζει ουσιαστικό ρόλο στο να προλάβουμε  προβλήματα ανυπακοής. Επίσης βοηθάει όταν υπάρχει υπερκινητικότητα και μπορεί να ελαττώνει την βίαιη συμπεριφορά. Το κλάμα συντελεί  σε μια καλύτερη υγεία, ψυχικά και σωματικά, και σε μια καλύτερη ικανότητα συγκέντρωσης και μάθησης. Επιπλέον αυτή η αντιμετώπιση μπορεί να λύσει προβλήματα ύπνου (χωρίς να αγνοήσουμε το παιδί). Και τελικά δυναμώνει την  σχέση ανάμεσα στον γονιό και το παιδί, όταν ακούμε με εποικοδομητικό τρόπο όταν τα παιδιά έχουν ανάγκη να κλαίνε.

Τα δάκρυα παιδιών και οι κρίσεις θυμού αναστατώνουν πολύ τους ενήλικους. Σε μια έρευνα στην Αμερική ζήτησαν από μητέρες να πουν πως αισθάνονταν όταν δεν  κατάφερναν να ησυχάσουν το μωρό τους. Οι μητέρες ανέφεραν εκνευρισμό, φόβο, στεναχώρια, θυμό, μπέρδεμα, έλλειψη αγάπης. Πολλές μητέρες δεν είχαν αυτοπεποίθηση. Μερικές αισθανόταν μάλιστα ακραία εχθρότητα απέναντι στο μωρό τους. Παρόμοια αποτελέσματα βρήκαν στην Αγγλία και στην Αυστραλία (Kitzinger 1989).  Σ’ αυτή την έρευνα 80% από τις μητέρες ανέφεραν κατάθλιψη και 50% ένιωθαν την τάση να χτυπήσουν το μωρό τους.
Δεν είναι περίεργο ότι το κλάμα έχει άμεση σχέση με κακοποίηση παιδιών (Murray 1979, Frodi 1985). Σε μια έρευνα  για κακοποίηση μωρών 80% των γονιών δήλωνε ότι το ακραίο υπερβολικό κλάμα ήταν η αφορμή για την πράξη τους (Weston 1968). Επίσης μετά από το πρώτο χρόνο της ζωής το κλάμα του παιδιού καταστρέφει την ισορροπία των γονιών .
Αυτό συμβαίνει κυρίως αν οι γονείς δεν καταλαβαίνουν την αιτία του κλάματος, ή αν η έκρηξη  του παιδιού φαίνεται να μην είναι σε αναλογία με το γεγονός που ήταν η αφορμή. Πολλοί γονείς νιώθουν μια δυνατή παρόρμηση να τιμωρήσουν το παιδί τότε.
Οι γονείς χρειάζονται πληροφόρηση, καθησύχαση και εποικοδομητικούς τρόπους για να χειριστούν τις συναισθηματικές εκρήξεις των παιδιών τους. Αυτό θα συμβάλει πολύ στην ελάττωση της κακοποίησης παιδιών και στην αρμονία της οικογενειακής ζωής.


Περίληψη
1.    Όλα τα παιδιά βιώνουν κάποιο βαθμό στρες, όσο και να τα αγαπάνε οι γονείς τους. Μια σημαντική λειτουργία του κλάματος είναι ότι απελευθερώνει το παιδί  από την ένταση και το προωθεί στην επανόρθωση.
2.    Οι ενήλικοι συνήθως προσπαθούν να καταπιέσουν το κλάμα των παιδιών, επειδή το καταλαβαίνουν λάθος και επειδή εμφανίζει γι’ αυτούς τη δική τους άλυτη ένταση και την ανάγκη να κλαίνε.
3.    Σε αντίδραση σε ένα περιβάλλον όπου δεν επιτρέπεται να κλαις, τα παιδιά αναπτύσσουν ορισμένες άκαμπτες συμπεριφορές για να μην κλαίνε.
4.    Οι συνέπειες της καταπίεσης του κλάματος είναι συναισθηματικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς, η ανικανότητα των παιδιών να αναπτύξουν  όλες τις δυνατότητες τους, και αργότερα αρρώστιες που σχετίζονται με το στρες.
5.    Αυτές οι αρνητικές συνέπειες δεν θα συμβούν όταν οι γονείς βλέπουν τα πλεονεκτήματα του κλάματος, ξεπεράσουν την δική τους ανικανότητα για συναισθήματα, και προσφέρουν την συναισθηματική ασφάλεια στα παιδιά τους που χρειάζεται να κλαίνε και να επανέλθουν από τις συνέπειες του στρες.

(Το βρήκαμε από την πτυχιούχο ψυχολογίας 
παν. του Αmsterdam 
εξειδικευμένη στην παιδική ηλικία 
και στην υποστήριξη γονέων και το Κέντρο 
υποστήριξης γονέων Θεσσαλονίκης)

 http://www.totrenakitisxaras.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Παιδική κακοποίηση

Το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις κατά τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για ένα ζήτημα, οι συνέπειες του οποίου έχουν διάρκεια και επηρεάζουν και τη μετέπειτα ζωή του παιδιού, μετατρέποντάς το σε έναν προβληματικό ενήλικο. Δημιουργεί άτομα με έντονα προβλήματα στις προσωπικές τους σχέσεις, τα οποία δυσκολεύονται να αγαπήσουν και να εμπιστευτούν, έχουν τάση προς καταχρήσεις, εμφανίζουν αγχώδεις διαταραχές, προβλήματα προσαρμοστικότητας και κατάθλιψη. Επίσης, οι άνθρωποι που υπέστησαν κακοποίηση όταν ήταν παιδιά ενδέχεται να προβούν οι ίδιοι σε κακοποίηση παιδιών όταν ενηλικιωθούν.

Είδη παιδικής κακοποίησης

Παραμέληση:

η παραμέληση συνίσταται στη σωματική (έλλειψη τροφής, ένδυσης, στέγης, καθαριότητας και υγιεινής, καθώς και επιτήρησης), εκπαιδευτική (όταν ο γονιός/ κηδεμόνας δεν γράφει το παιδί στο σχολείο, στερώντας το από την απαραίτητη εκπαίδευση), συναισθηματική (όταν το παιδί γίνεται μάρτυρας οικογενειακής βίας ή όταν οι γονείς / κηδεμόνες του το αγνοούν, αλλά και όταν το υποτιμούν, το απορρίπτουν, δεν του δείχνουν στοργή, το απομονώνουν, το τρομοκρατούν ή το εξωθούν σε εγκληματικές ή ταπεινωτικές συμπεριφορές) και στην ιατρική (όταν οι γονείς / κηδεμόνες δεν παρέχουν στο παιδί την απαραίτητη ιατρική βοήθεια, με κίνδυνο αυτό να ασθενήσει, να παρουσιάσει σοβαρά προβλήματα υγείας ή ακόμα και να πεθάνει. Ένα παιδί που παραμελείται από τους γονείς / κηδεμόνες του διακρίνεται από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: είναι λιποβαρές και κουρασμένο, συνήθως μόνο του ακόμα και νυχτερινές ώρες, η εξωτερική του εμφάνιση είναι ατημέλητη και η σωματική του υγιεινή κακή, ενδεχομένως πάσχει από χρόνια προβλήματα υγείας, τα οποία όμως δεν αντιμετωπίζονται, και επιδεικνύει προβλήματα συμπεριφοράς, αντικοινωνικές τάσεις, καθώς και δυσκολίες παρακολούθησης στο σχολείο. Παραμέληση παρατηρείται συνήθως σε μονογονεϊκές οικογένειες, οικογένειες με πολύ νέους γονείς ή με πολλά παιδιά στην εφηβεία, με γονείς άνεργους ή χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, χρήστες ουσιών, με προβλήματα ψυχικής υγείας ή συναισθηματικά προβλήματα (χαμηλή αυτοεκτίμηση, γονείς που είχαν οι ίδιοι κακή σχέση με τους δικούς τους γονείς, κ.τ.λ.). Για την αντιμετώπιση της παραμέλησης απαιτείται εκπαίδευση των γονέων ως προς τη σωστή διαχείριση του ρόλου τους, αλλά και υποστήριξη από την πολιτεία που θα βασίζεται στην κοινωνική πολιτική.

Συναισθηματική κακοποίηση:

η μορφή αυτή κακοποίησης εμφανίζεται όταν οι γονείς / κηδεμόνες αγνοούν το παιδί τους, το μειώνουν, το τρομοκρατούν ή το θέτουν σε κίνδυνο. Μπορεί να έχουν υπερβολικές απαιτήσεις από αυτό και να το κατηγορούν όταν δεν ανταποκρίνεται σε αυτές ή να το κάνουν να αισθάνεται ότι δεν αξίζει την αγάπη τους. Τέτοιες συμπεριφορές παρατηρούνται, βάσει ερευνών, σε οικογένειες που παρουσιάζουν προβλήματα ψυχικής υγείας. Οι επιπτώσεις της συναισθηματικής κακοποίησης είναι εξίσου σοβαρές με εκείνες της σωματικής –τα μωρά που δεν δέχονται αγάπη και συναισθηματική κάλυψη εμφανίζουν αναπτυξιακά προβλήματα. Τα παιδιά που υπόκεινται σε τέτοιου είδους κακοποίηση εμφανίζουν ορισμένες φορές νευρωτική συμπεριφορά, στοιχεία παλινδρόμησης (όπως είναι το ρούφηγμα του αντίχειρα), βίαιη συμπεριφορά (π.χ. βασανίζουν ζώα), ανασφάλεια, χαμηλή αυτοεκτίμηση και τάση για καταχρήσεις. Ωστόσο, η συναισθηματική κακοποίηση δεν εμφανίζει πολύ εμφανή συμπτώματα, γι’ αυτό και είναι δυσκολότερο να ανιχνευτεί.

Σωματική κακοποίηση:

η σωματική κακοποίηση συνίσταται σε κάθε είδους σωματική επίθεση και κακομεταχείριση (ξύλο, δυνατό τράνταγμα, εγκαύματα που προκαλούνται επίτηδες κ.τ.λ.). Μεγάλο ποσοστό παιδιών υφίστανται τέτοιου είδους κακοποίηση, καθώς οι γονείς / κηδεμόνες τους δεν είναι πολύ συχνά σε θέση να ξεχωρίσουν τα όρια του θεμιτού και επιτρεπτού όταν τιμωρούν τα παιδιά ή δεν είναι σε θέση να ελέγξουν τις σωματικές τους αντιδράσεις. Γονείς μικρής ηλικίας, με άγνοια των γονικών τους καθηκόντων, με κακές εμπειρίες από τη δική τους σχέση με τους γονείς τους ή οι οποίοι κάνουν χρήση ουσιών ενδέχεται να προβούν σε τέτοιου είδους συμπεριφορά. Τα παιδιά που υφίστανται σωματική κακοποίηση φέρουν κακώσεις και μελανιές στο σώμα τους, παραπονιούνται συχνά για πόνους, εμφανίζουν τάσεις φυγής ή αυτοκαταστροφικές τάσεις, μειωμένη κοινωνικότητα και φόβο απέναντι στην προοπτική της επικοινωνίας του γιατρού ή του σχολικού συμβούλου με τους γονείς / κηδεμόνες τους. Σύμφωνα με έρευνες, οι πιθανότητες που έχουν τα άτομα που έχουν υποστεί σωματική κακοποίηση να κακοποιήσουν τα δικά τους παιδιά ανέρχονται σε ποσοστό 30%, ενώ έχει αποδειχτεί ότι η ψυχοθεραπευτική παρέμβαση μπορεί να αποτρέψει τη συνέχιση της θλιβερής αυτής συμπεριφοράς.

Σεξουαλική κακοποίηση:

αυτό το είδος κακοποίησης συμβαίνει συχνότερα από όσο θεωρούν οι περισσότεροι, καθώς πολλές περιπτώσεις δεν αναφέρονται στις αρχές. Η σεξουαλική κακοποίηση περιλαμβάνει κάθε είδους ερωτικής φύσης θωπείες και εξαναγκαστική σωματική επαφή του παιδιού με κάποιον άλλο ή ακόμα και επίδειξη στα παιδιά πορνογραφικού υλικού, καθώς και χρησιμοποίηση των παιδιών στην παραγωγή αυτού. Στις περισσότερες περιπτώσεις, θύτης μιας τέτοιας συμπεριφοράς είναι κάποιος γνωστός του παιδιού, ένα πρόσωπο ισχύος που το παιδί γνωρίζει και εμπιστεύεται. Η σεξουαλική κακοποίηση έχει καταστροφικές συνέπειες για το παιδί που παγιδεύεται ανάμεσα στην επιθυμία του να σταματήσει η κακοποίησή του και στο αίσθημα αφοσίωσης προς το άτομο που του την επιβάλλει.

Αν το παιδί σας κακοποιεί ή κακοποιείται από τρίτους

• Αν αντιληφθείτε ότι το παιδί σας έχει πέσει θύμα κακοποίησης οποιασδήποτε μορφής, αντιδράστε αμέσως. Μιλήστε του, ακούστε το και κινητοποιηθείτε άμεσα. Μόνο έτσι θα σταματήσει η κακοποίηση και το παιδί σας θα έχει πιθανότητες να συνέλθει από τις τραυματικές αυτές εμπειρίες.
• Αν το παιδί σας έχει πέσει θύμα βίας ή εκφοβισμού στο σχολείο, συζητήστε μαζί του και προσπαθήστε να του δείξετε με ποιον τρόπο θα υψώσει το ανάστημά του και θα δείξει στους διώκτες του ότι δεν ανέχεται τέτοια συμπεριφορά. Εάν το πρόβλημα παραμένει, ενημερώστε κάποιον δάσκαλο. Σε καμία περίπτωση μην αγνοήσετε το πρόβλημα, θεωρώντας ότι θα λυθεί από μόνο του.
• Αν αντιληφθείτε ότι το παιδί σας έχει πέσει θύμα ρατσισμού ή άλλων διακρίσεων, μιλήστε του κι εξηγήστε του ότι το πρόβλημα δεν το έχει το ίδιο αλλά αυτοί που το κατηγορούν. Αν το πρόβλημα συνεχιστεί, απευθυνθείτε σε κάποιον δάσκαλο. Αν αντιθέτως, διαπιστώσετε ότι το παιδί σας είναι εκείνο που ασκεί τέτοιες συμπεριφορές, εξηγήστε του για ποιους λόγους οι απόψεις και η συμπεριφορά του είναι απαράδεκτες. Αποτελέστε παράδειγμα προς μίμηση με τη δική σας συμπεριφορά.

Συμβουλές προς τους γονείς

Μην κατακρίνετε το παιδί σας, αλλά τη συμπεριφορά του, όταν κάνει κάτι κακό. Τιμωρήστε το στερώντας του κάποιο προνόμιο (π.χ. να δει τηλεόραση το βράδυ) και όχι με σωματική βία. Μην του αποδίδετε προσβλητικούς χαρακτηρισμούς («είσαι ηλίθιος / άχρηστος / δεν κάνεις τίποτα σωστά») που υπονομεύουν την αυτοπεποίθησή του.

Ζητήστε του συγνώμη όταν νιώθετε ότι το αδικήσατε ή ότι ξεπεράσατε τα όρια. Επιβραβεύστε το όταν δείχνει καλή συμπεριφορά.

Μην αφήνετε τον εαυτό σας να χάσει τον έλεγχο. Όταν νιώσετε ότι φτάνετε στα όριά σας, απομακρυνθείτε, μετρήστε μέχρι το 10 ή αναθέστε τη φύλαξη του παιδιού για λίγο στο σύντροφό σας και βγείτε για μια βόλτα, κάντε γυμναστική ή οτιδήποτε σας ηρεμεί.

Εάν διαπιστώσετε ότι δεν μπορείτε να ελέγξετε τη συμπεριφορά σας, ζητήστε βοήθεια από κάποιον ειδικό.

Συμβουλές προς τρίτους

Σε περίπτωση που αντιληφθείτε ότι κάποιο παιδί στο περιβάλλον σας υφίσταται κακοποίηση:

• Ακούστε το. Ενθαρρύνετέ το να μιλήσει ανοιχτά, αλλά χωρίς να το πιέζετε να αποκαλύψει λεπτομέρειες. Μην είστε αρνητικοί και δύσπιστοι. Μην υποτιμάτε και μη μειώνετε τα συναισθήματα και τους φόβους του. Βεβαιώστε το ότι δεν φταίει αυτό για ό,τι του συμβαίνει. Πείτε του ότι έκανε καλά που σας μίλησε. Μην αντιδράσετε υπερβολικά, γιατί ενδέχεται να το τρομάξετε και να το αποτρέψετε από το να σας μιλήσει ξανά στο μέλλον. Μην κατηγορείτε τον δράστη –το παιδί μπορεί, παρά την κακοποίηση που υφίσταται, να τρέφει αισθήματα αγάπης γι’ αυτόν. Μην του δείχνετε οίκτο –αντιμετωπίστε το σαν όλα τα άλλα παιδιά. Προσπαθήστε να αποκαταστήσετε την καλή του εικόνα για τον εαυτό του, επιβραβεύστε και επαινέστε το –χτίζοντας την αυτοπεποίθησή του, αυξάνετε τις αντοχές του.
• Ενεργήστε άμεσα. Απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό που βρίσκεται κοντά στο περιβάλλον του παιδιού, όπως ένα δάσκαλο ή το σχολικό σύμβουλο. Μη διστάσετε να καταγγείλετε την κακοποίηση στις αρχές, ακόμα και διατηρώντας την ανωνυμία σας.

Συμβουλές προς τα παιδιά

Αν έχεις πέσει θύμα κακοποίησης:

• Μίλησε σε κάποιο άτομο εμπιστοσύνης σου, στο γονιό σου, κάποιο συγγενή που εμπιστεύεσαι, το δάσκαλό σου, το σχολικό σύμβουλο ή όποιον άλλο νιώθεις κοντά σου. Αν δεν σε πιστέψει, συνέχισε να μιλάς μέχρι να βρεθεί κάποιος που θα σε πιστέψει.
• Τηλεφώνησε σε κάποια γραμμή βοηθείας. Οι άνθρωποι που θα απαντήσουν θα σε καθοδηγήσουν υπεύθυνα και θα σου πουν τι πρέπει να κάνεις στη συνέχεια.
• Μη φοβηθείς γι’ αυτά που θα συμβούν στους δικούς σου, εξαιτίας της καταγγελίας σου. Οι υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας προσπαθούν όσο το δυνατόν περισσότερο να κρατήσουν την οικογένεια ενωμένη και να εξαλείψουν τους λόγους που οδηγούν στην κακοποίηση. Από την άλλη πλευρά, αν η παραμονή σου στο σπίτι είναι επικίνδυνη για την υγεία ή τη ζωή σου, θα σε βοηθήσουν να απομακρυνθείς από αυτό. Θα μπορέσεις, ωστόσο, να επιστρέψεις όταν εξασφαλισθούν οι προϋποθέσεις που εγγυώνται την ασφάλειά σου.

Με τη συνεργασία της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας
 http://www.e-child.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Προληπτικές συμβουλές για παιδιά σε περίπτωση εξαφάνισης τους

Τι πρέπει να γνωρίζουν τα παιδιά μας.

Ο κίνδυνος του να εξαφανιστεί ένα παιδί φαντάζει τόσο μακρινός σε όλους μας.... είναι καταστάσεις που βλέπουμε και ακούμε στα ΜΜΕ και συχνά απορούμε πώς μπορεί να συμβαίνουν.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι κίνδυνοι είναι πολύ μακρινοί μέχρι να γίνουν κοντινοί και μας αφορούν όλους.
Ο ρόλος του γονέα είναι να προετοιμάσει το παιδί του για όλους τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσει σαν παιδί και σαν ενήλικας. Και η εξαφάνιση είναι ένας από αυτούς τους κινδύνους.
Να θυμάστε πάντα ότι οι δικές σας συμβουλές.... μπορούν να του δείξουν το δρόμο για το σπίτι!
Μιλήστε ανοιχτά στα παιδιά σας για τον κίνδυνο της εξαφάνισης.
Το να μιλήσεις σε ένα παιδί για ένα κίνδυνο που μπορεί να αντιμετωπίσει, δεν το αγχώνει ούτε το προβληματίζει. Αντίθετα το προετοιμάζει για μια κατάσταση που μπορεί να βρεθεί και θα κληθεί μόνο του να αντιμετωπίσει.
Γνωρίζετε το πρόγραμμα των παιδιών σας και τις συνήθειες του.
Η γνώση λειτουργεί προληπτικά. Δεν αρκεί να γνωρίζετε τι ώρα σχολάει το παιδί σας αλλά και τι ώρα επιστρέφει. Σε περίπτωση που εξαφανιστεί θα κινητοποιηθείτε άμεσα.
Γνωρίστε τους φίλους των παιδιών σας.
Η γνώση λειτουργεί προληπτικά. Τα παιδιά μοιράζονται μεταξύ τους χρόνο αλλά και μυστικά. Γνωρίζουν καλά το ένα το άλλο.
Γνωρίζετε πάντα που είναι τα παιδιά σας και με ποιους.
Η γνώση λειτουργεί προληπτικά. Το να ξέρετε που είναι το παιδί σας και με ποιους, είναι σαφώς καλύτερο από το «είναι έξω και παίζει». Ανά πάσα στιγμή μπορείτε να το αναζητήσετε και να βεβαιωθείτε ότι είναι καλά. Δεν είναι καταπίεση αλλά ενδιαφέρον.
Παρατηρήστε πως αντιδρούν τα παιδιά σας σε αγχωτικές καταστάσεις.
Το να εξαφανιστεί ένα παιδί είναι σίγουρα μια κατάσταση που δεν μπορεί να διαχειριστεί αφού κυριεύεται από άγχος και φόβο. Το να ξέρετε πως αντιδρά σε τέτοια συναισθήματα, σας επιτρέπει να «προβλέψετε» το τι κάνει και πως μπορείτε να το βρείτε.
Διδάξτε στο παιδί την σπουδαιότητα της ηρεμίας και βρείτε μαζί του διαδικασίες που το χαλαρώνουν.
Το άγχος είναι σίγουρα ο χειρότερος σύμβουλος μικρών και μεγάλων. Βοηθήστε το παιδί σας να ανταπεξέλθει σε μια δύσκολη κατάσταση, όπως η εξαφάνιση, με το να κάνει ή να σκέφτεται πράγματα που το χαλαρώνουν.
Καλλιεργήστε ένα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης με τα παιδιά.
Τα παιδιά λειτουργούν ενοχικά και σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να στενοχωρούν τους γονείς τους. Έτσι πολλές φορές κρατάνε μυστικά που νομίζουν ότι αν τα πουν θα μπουν τιμωρία ή θα στενοχωρήσουν τους γονείς (όπως για παράδειγμα ότι τους μίλησε κάποιος στο δρόμο ή τους ακολούθησε). Κάντε σαφές ότι στη μαμά και τον μπαμπά λέμε τα πάντα και ότι αυτοί με τη σειρά τους, δεν μαλώνουν αλλά συμβουλεύουν. Θυμηθείτε ότι πολλά παιδιά που ξεχάστηκαν στο παιχνίδι προτίμησαν να μην γυρίσουν καθόλου στο σπίτι με το φόβο μην τα μαλώσουν.
Διδάξτε τα παιδιά σας τα βήματα ασφαλείας.
Ένα παιδί δεν μπορεί να λειτουργήσει σε αγχωτικές καταστάσεις. Η αλήθεια είναι ότι απλά πράγματα όπως δεν μιλάμε σε αγνώστους, δεν μετακινούμαστε πολύ, γνωρίζουμε δωρεάν αριθμούς βοήθειας όπως το 100 ή το 116000, αποδεικνύονται πολύ χρήσιμες
Εξηγήστε στα παιδιά ότι είναι σημαντικότερο να είναι ασφαλή παρά ευγενικά.
Η ευγένεια είναι αρετή. Το να αποκαλύψουμε όμως σε έναν ξένο το όνομα, την διεύθυνση, την ηλικία μας, τα παράπονα που έχουμε από τη μαμά και τον μπαμπά ή να τον ακολουθήσουμε για να τον βοηθήσουμε σε κάτι, δεν είναι ευγένεια αλλά κίνδυνος.
Συμβουλευτείτε την Ευρωπαϊκή Γραμμή για Εξαφανισμένα Παιδιά 116000
Η Ευρωπαϊκή Γραμμή για Εξαφανισμένα Παιδιά 116000 είναι μια 24ώρη δωρεάν και ανώνυμη τηλεφωνική Γραμμή, στελεχωμένη από κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους, όλοι επιστημονικά προσανατολισμένοι σε θέματα παιδιών, τους οποίους μπορείτε να συμβουλευτείτε.
www.hamogelo.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Κάνει να θηλάζω πάνω απο 6 μήνες; Το κακομαθαίνω;

Τα οφέλη του μακροχρόνιου θηλασμού

Η Ελληνίδα που συνεχίζει να θηλάζει το 18 μηνών παιδί της έρχεται συχνά αντιμέτωπη με εχθρικές τοποθετήσεις από επαγγελματίες υγείας και από τον κοινωνικό της περίγυρο. «Μα το θηλάζεις ακόμα;», «το γάλα σου δεν προσφέρει πλέον τίποτα στο παιδί», «το κακομαθαίνεις» και πόσα άλλα.
Η επιστημονική αλήθεια βρίσκεται πολύ μακριά από τις παραπάνω πλανεμένες γνώμες. Η επιστημονική αλήθεια δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις απαρχαιωμένες κοινωνικές αντιλήψεις που έχουν παγιωθεί στο μυαλό των περισσότερων γιατρών και γονιών, παρά τις αναρίθμητες σύγχρονες επιστημονικές αποδείξεις που τις αναιρούν. Η επιστημονική αλήθεια έχει να κάνει με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, σύμφωνα με τον οποίο: « Τα βρέφη συνιστάται να θηλάζουν αποκλειστικά για έξι μήνες, έπειτα να δοκιμάζουν στερεές τροφές συνεχίζοντας παράλληλα να θηλάζουν τη μάνα τους για τουλάχιστον δύο χρόνια ή για όσο επιθυμούν μητέρα και παιδί, χωρίς ανάγκη επιβολής κάποιου ανώτερου ορίου στη διάρκεια του θηλασμού». Η επιστημονική αλήθεια σήμερα έχει να κάνει με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας, σύμφωνα με την οποία: « Τα βρέφη συνιστάται να θηλάζουν αποκλειστικά για έξι μήνες, έπειτα να δοκιμάζουν στερεές τροφές συνεχίζοντας παράλληλα το θηλασμό για τουλάχιστον ένα χρόνο ή για όσο χρονικό διάστημα επιθυμούν μητέρα και παιδί.
Υπάρχουν δέκα λόγοι για τους οποίους ο μητρικός θηλασμός συνεχίζει να είναι ανεκτίμητος και αναντικατάστατος για ένα παιδί άνω των έξι μηνών:
Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες της ζωής του μωρού προστατεύει ακόμα περισσότερο μητέρα και παιδί από χρόνια σωματικά και ψυχικά νοσήματα.
Όλες οι ευεργετικές επιδράσεις του μητρικού θηλασμού είναι δοσοεξαρτώμενες. Πιο απλά, ένα παιδί που θήλασε για δώδεκα μήνες έχει μικρότερο κίνδυνο να πάθει σακχαρώδη διαβήτη σε σχέση με ένα άλλο που θήλασε για έξι μήνες. Μια μητέρα που θηλάζει το δύο χρονών κοριτσάκι της προστατεύεται πληρέστερα από τον καρκίνο μαστού σε σύγκριση με εκείνη που σταμάτησε τη γαλουχία στους έξι μήνες. Το ίδιο ισχύει για το δείκτη νοημοσύνης του παιδιού, για τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, για τη λευχαιμία και το λέμφωμα, για την παχυσαρκία, τη χοληστερίνη, το άσθμα, τις αλλεργίες, τη δυσανεξία στη γλουτένη, την υγεία των δοντιών, την σωστή διαμόρφωση του προσώπου, το συναισθηματικό δέσιμο με τους γονείς, τον καρκίνο των ωοθηκών στη μητέρα, την παχυσαρκία της μητέρας, το μεταβολικό προφίλ της μητέρας και για πολλές άλλες καταστάσεις.
Τα νήπια που θηλάζουν είναι υγιή παιδιά με γερά δόντια, χωρίς τερηδόνα, που γίνονται πολύ ανεξάρτητα, συναισθηματικά ασφαλή, έξυπνα νήπια και φτιάχνουν πλήρεις σχέσεις με άλλους ανθρώπους.
2. O θηλασμός μετά τους έξι μήνες συμβάλλει σημαντικά στη θρέψη του παιδιού.
Ο θηλασμός κατά το δεύτερο χρόνο της ζωής – πρόσληψη μητρικού γάλακτος κατά μέσο όρο 450ml την ημέρα με ελεύθερο, ανεμπόδιστο θηλασμό κατά απαίτηση του παιδιού– προσφέρει στο παιδί, μεταξύ άλλων, το 30% της απαιτούμενης ενέργειας, το 45% των πρωτεινών που χρειάζεται, το 35% των απαιτήσεων σε ασβέστιο, το 75% των αναγκών σε βιταμίνη Α, το 95% της βιταμίνης Β12 και το 60% της αναγκαίας ποσότητας βιταμίνης C. Το γάλα της μαμάς γίνεται σταδιακά λιγότερο σε ποσότητα αλλά πιο παχύ και χορταστικό. Είναι πολύ πλούσιο σε ωφέλιμα λιπαρά, ουσίες εντελώς απαραίτητες για τη ραγδαία ανάπτυξη του εγκεφάλου κατά τη νηπιακή ηλικία. Μπορεί να μας φαίνεται ότι το μητρικό γάλα είναι πλέον «λίγο», τα φαινόμενα όμως απατούν. Περιέχει κατά μέσο όρο 50% περισσότερο λίπος, ενώ υπάρχουν γεύματα που η περιεκτικότητά του σε λίπος φτάνει το 28% – σαν ένα πολύ παχύ τυρί! Συγκρίνετέ το με τα επεξεργασμένα γάλατα αγελάδας για βρέφη για αντίστοιχη ηλικία, που περιέχουν κυρίως κορεσμένα λιπαρά σε συγκέντρωση έως 3%. Τα μωρά έως δύο ετών πρέπει να παίρνουν μεγάλες ποσότητες λιπαρών και περιορισμός σε λιπαρά δικαιολογείται μόνο μετά τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους.
Το μωρό μετά τους έξι μήνες χρειάζεται να γνωρίσει σταδιακά τις στερεές τροφές. Ο θηλασμός δεν αντικαθιστά τα καινούργια τρόφιμα, το φαγητό του μωρού, αλλά το συμπληρώνει. Πολλοί γονείς δεν κατανοούν ότι ο απογαλακτισμός δεν σημαίνει αποθηλασμό, αλλά σταδιακή αύξηση της πρόσληψης τροφών πέραν των γαλακτοκομικών με σταδιακή μείωση της πρόσληψης μητρικού γάλακτος. Το ξένο γάλα δεύτερης βρεφικής ηλικίας δεν είναι καθόλου απαραίτητο για το εννέα μηνών βρέφος που τρώει κατά τη διάρκεια της ημέρας κρεατάκι, πατατούλα και μπρόκολο, θηλάζοντας τις υπόλοιπες ώρες. Το φρέσκο αγελαδινό γάλα όπως και τα γαλακτοκομικά γενικότερα είναι ένα χρήσιμο – αλλά όχι κυρίαρχο – κομμάτι σε μια μεγαλύτερη ποικιλία τροφίμων για το 18 μηνών παιδί που κατά τα άλλα συνεχίζει να θηλάζει τη μάνα του.
«Μα είναι μέρες που ο ενός έτους Άκης θηλάζει συνέχεια χωρίς να τρώει τίποτα». Εντελώς φυσιολογικό. Κάθε γονιός που έχει εμπειρία από βρέφη και νήπια γνωρίζει το στοιχειώδες, ότι η όρεξή τους δεν είναι καθόλου σταθερή, ότι συχνά επιστρέφουν στο γάλα, είτε είναι μητρικό είτε ξένο, όποτε αρρωστήσουν, βγάλουν δοντάκια, αισθανθούν άσχημα. Μετά από λίγες ημέρες συνήθως τρώνε παραπάνω από το συνηθισμένο, αναπληρώνοντας τα γεύματα που έχασαν κατά τη διάρκεια της αρρώστιας τους.
3. Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες συνεχίζει να χτίζει την άμυνα του παιδιού.
Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ανώριμο κατά τα πρώτα τρία με τέσσερα χρόνια της ζωής. Το γάλα της μαμάς προσφέρει τις κατάλληλες ορμόνες, ένζυμα, αυξητικούς παράγοντες, αντιφλεγμονώδεις ουσίες, αντισώματα και λεμφοκύτταρα για να συμπληρώσει την άμυνα του νηπίου και να δώσει ώθηση στην ωρίμανσή της.
4. Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες προστατεύει άμεσα από τις λοιμώξεις της προσχολικής ηλικίας.
Ο παρθένος οργανισμός του παιδιού εκτίθεται ξαφνικά σε χιλιάδες ιούς, μικρόβια και άλλους βλαπτικούς παράγοντες. Η μητέρα εκτίθεται στο ίδιο περιβάλλον, αντιδρά άμεσα και πληρέστερα σε σύγκριση με το παιδί παράγοντας αντισώματα, τα οποία και προσφέρει στο παιδί της μέσα από το γάλα της. Το γάλα της μαμάς μετά τους πρώτους έξι μήνες εμφανίζει αυξημένες ποσότητες από ένα ισχυρό ένζυμο, τη λυσοζύμη, η οποία καταστρέφει, σκοτώνει τα μικρόβια. Ο θηλασμός αποτελεί σημαντική ασπίδα προστασίας για το νήπιο που πηγαίνει για πρώτη φορά στον παιδικό σταθμό, για το παιδί που έρχεται συνεχώς σε επαφή με τα μικρόβια που φέρνουν στο σπίτι τα μεγαλύτερα αδερφάκια του. Είναι αποδεδειγμένο ότι τα παιδιά που θηλάζουν μακροχρόνια αρρωσταίνουν πολύ πιο σπάνια και λιγότερο σοβαρά.
5. Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες προσφέρει άμεση συναισθηματική κάλυψη στο μικρό παιδί που ανοίγεται στον άγνωστο κόσμο.
Όλη η προσχολική ηλικία προχωράει με δυο βήματα μπροστά, προς τον απέραντο έξω κόσμο, τον γεμάτο προκλήσεις και κινδύνους, ακολουθούμενα από ένα βήμα πίσω, προς την ασφάλεια του γνωστού και μικρού κόσμου της μαμάς και του σπιτιού. Κάθε φορά που ένα μικρό παιδί χτυπάει, έχει πυρετό, αλλάζει ξαφνικά περιβάλλον, αναστατώνεται για οποιονδήποτε λόγο, χρειάζεται μια άμεση επαναφορά στον γνωστό κόσμο της ασφάλειας. Το στήθος της μάνας προσφέρει μια θαυμαστή φωλιά, το παιδί δεν αφήνεται να κλάψει τόσο όσο να ραγίσει ο εσωτερικός του κόσμος. Οι σύγχρονες δυτικές αντιλήψεις απαρνούνται αυτόν τον πολύ σημαντικό ρόλο του στήθους. Το παιδί που κλαίει πρέπει να «μάθει» να παρηγορείται μόνο του, να αφήνεται να κλαίει, να γίνει «ανεξάρτητο», με άλλα λόγια να απελπίζεται, κλείνεται στον εαυτό του, να ιδρυματοποιείται.
6. Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες κάνει πιο εύκολη την έναρξη στερεών τροφών και την εγκατάσταση πλούσιου διαιτολογίου.
Η γεύση του μητρικού γάλακτος είναι διαφορετική, ανάλογα με το τι κατανάλωσε η μητέρα κάθε φορά. Αλλάζει από γεύμα σε γεύμα, από μέρα σε μέρα, από μήνα σε μήνα. Το μικρό λαμβάνει πλούσια ερεθίσματα και έτσι δέχεται καινούργιες τροφές πιο εύκολα. Πριν ακόμη δοκιμάσει το πραγματικό σκόρδο, το μαιντανό, το βασιλικό, τα έχει ήδη γευτεί και συνηθίσει μέσα από το γαλατάκι της μαμάς του. Αν η μητέρα τρέφεται υγειινά, το μωρό θα αποδεχθεί τις υγειινές τροφές. Ταυτόχρονα, επειδή η πράξη του θηλασμού αφήνει την πρωτοβουλία στο μωρό, σε αντίθεση με ό,τι γίνεται με τη διατροφή με μπιμπερό, το παιδί που συνεχίζει να θηλάζει έχει μάθει να «ακούει» τα ένστικτά του, την πείνα και τη δίψα του, να παίρνει πρωτοβουλία και να καθορίζει το ίδιο τις ανάγκες του σε τροφή. Έτσι γίνεται ανεξάρτητο στο φαγητό πιο γρήγορα και μας απασχολεί στη διατροφή του πολύ λιγότερο. Τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής έχουν βρεθεί κρίσιμα για τη διαμόρφωση των διατροφικών μας προτιμήσεων. Αλλαγές επέρχονται δύσκολα μετά την ηλικία αυτή εάν ένα μωρό συνήθισε σε φαγητό τύπου «φαστ φουντ» όπως οι γευστικά μονότονες βρεφικές κρέμες, οι γλυκαντικές ουσίες, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα γευστικά μονότονα, ίδια και απαράλλακτα ξένα γάλατα για βρέφη.
7. Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες δίνει περαιτέρω ώθηση στην ψυχοκινητική ανάπτυξη του παιδιού.
Το γάλα της μαμάς μετά τους πρώτους έξι μήνες περιέχει σε αυξημένες ποσότητες χοληστερόλη, σεροτονίνη και ωφέλιμα λιπαρά. Η χοληστερόλη αποτελεί απαραίτητο συστατικό του ραγδαία αυξανόμενου εγκεφάλου, δομικό υλικό στις μεμβράνες των νευρικών κυττάρων. Βρίσκεται στο ξένο γάλα αγελάδας σε πολύ μικρές ποσότητες. Η σεροτονίνη είναι ορμόνη που ως νευροδιαβιβαστής παίζει σπουδαίο ρόλο στην ωρίμανση του εγκεφάλου. Έλλειψή της αυξάνει προβλήματα όπως η υπερκινητικότητα και η ελλειμματική προσοχή. Λείπει εντελώς από τα ξένα γάλατα δεύτερης και τρίτης βρεφικής ηλικίας. Τα πολυακόρεστα λιπαρά θεωρούνται βασικής σημασίας για τη νοημοσύνη. Ακόμα και τα πολυακόρεστα λιπαρά με τα οποία έχουν εμπλουτιστεί ξένα γάλατα τελευταίας γενιάς είναι αμφιλεγόμενο κατά πόσο είναι ίδια ποιοτικά με εκείνα του μητρικού γάλακτος, κατά πόσο φτάνουν στον εγκέφαλο και ασκούν οποιαδήποτε θετική επίδραση. Η πραγματικότητα είναι ότι κάθε επιπλέον μήνας μητρικού θηλασμού αντανακλά θετικά στο δείκτη νοημοσύνης του μικρού παιδιού.
8. Ο μακροχρόνιος θηλασμός δημιουργεί παιδιά πιο ασφαλή και ανεξάρτητα σε βάθος χρόνου.
Η πρώιμη ανεξαρτητοποίηση των βρεφών έχει αρνητικό αντίκτυπο μακροπρόθεσμα. Το παιδί κάτω των δύο ετών που αφήνεται να κλαίει, που δεν το παίρνουν αγκαλιά για να μην το «κακομάθουν», έχει μια βασική ανάγκη, αυτήν της επαφής. Αν η παροδική ανάγκη του ικανοποιηθεί, περνάει. Αν η ανάγκη του – να θηλάσει και να έχει τη μαμά κοντά του για παράδειγμα – δεν ικανοποιηθεί, χώνεται βαθιά στο υποσυνείδητο, υποβόσκει και κάποια στιγμή στη διάρκεια της παιδικής ή και εφηβικής ηλικίας εκδηλώνεται με παθολογικό τρόπο. Προσπαθώντας να απομακρύνουμε όσο γίνεται το μωρό μας και να το πιέσουμε να γίνει ανεξάρτητο πριν εκείνο νιώσει έτοιμο, οδηγούμαστε στο αντίθετο αποτέλεσμα: δημιουργούμε ένα εξαρτημένο παιδί, με συναισθηματικές ανασφάλειες, με κενά και παλινδρομήσεις. Αντίθετα, το νήπιο δυόμιση ετών που καταφεύγει στο στήθος μετά τον παιδικό σταθμό και αποφασίζει εκείνο πότε θα σταματήσει το θηλασμό είναι πιο σίγουρο ότι θα γίνει ένα παιδί κοινωνικό, με πλούσιο συναισθηματικό κόσμο, ασφαλές και με αυτοπεποίθηση.
9. Ο μακροχρόνιος θηλασμός προσφέρει ανείπωτη απόλαυση στη μητέρα και το παιδί.
Προτελευταίο μα όχι λιγότερο σημαντικό! Δεν είναι ντροπή να νιώθεις πλήρωση επειδή είσαι μάνα και συνεχίζεις να θηλάζεις το παιδί σου! Στις μέρες μας έχουμε αντιστρέψει την πραγματικότητα και απαρνούμαστε τα αυτονόητα. Η μητέρα παίρνει ευχαρίστηση από το θηλασμό, αθροίζει εμπειρίες τόσο δυνατές που δύσκολα μπορεί να τις περιγράψει με λέξεις. Σύμφωνα με έρευνες αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος που δίνουν οι μητέρες για την συνέχιση της γαλουχίας στη νηπιακή ηλικία. Η απόλαυση της μητέρας δεν είναι κάτι κακό, αντιθέτως θα έπρεπε να προβάλλεται ως επιχείρημα υπέρ του θηλασμού. Δε γίνονται όλα μόνο για το καλό του παιδιού. Είναι απίστευτη η χαρά να δίνεις ό,τι έχεις για το παιδί σου, εκείνο να παίζει και να γελάει στο στήθος σου! Η γυναίκα νιώθει πραγματικά ολοκληρωμένη, συναισθηματικά απογειωμένη, ο πατέρας τυχερός πλάι της. Το μικρό παρηγορεί τη μητέρα μέσα από το θηλασμό στον ίδιο βαθμό που η μητέρα παρηγορεί εκείνο. Η γυναίκα νιώθει πιο δυνατή, με μεγαλύτερη υπομονή, μεταμορφώνεται με το μακροχρόνιο θηλασμό, γίνεται πιο δεκτική, πιο προσαρμόσιμη, εμποτισμένη για μήνες με τις ορμόνες της αγάπης. Τη βοηθά να αφουγκράζεται το νήπιό της, να το προστατεύει, να επικοινωνεί βαθιά μαζί του. Είναι εκλεκτό δώρο για τη μητέρα και τον πατέρα, όσο και για το παιδί. Δυστυχώς τα στεγανά και οι αρνητικές νοοτροπίες του κόσμου σχετικά με το μακροχρόνιο θηλασμό αποτρέπουν πολλές από τις οικογένειες που τον ενστερνίζονται να εκφραστούν για αυτόν ανοιχτά και να μεταδώσουν στην συνήθη οικογένεια των μπιμπερό την ευλογία του θηλασμού ως πράξης χαράς και παιχνιδιού.
10. O μακροχρόνιος θηλασμός δημιουργεί φαινόμενο ντόμινο, οδηγώντας άλλες οικογένειες, αλλά και τις νέες γενιές, στο θηλασμό.
Η γυναίκα που θηλάζει το πρώτο της παιδί τείνει να θηλάσει το δεύτερο για περισσότερο καιρό, το τρίτο για ακόμα περισσότερο κλπ. Η αλλαγή στη νοοτροπία διαφημίζει τη γαλουχία και δίνει το παράδειγμα, το πρότυπο σε άλλες μητέρες ώστε να επιλέξουν το θηλασμό, να ανταπεξέλθουν στις αρχικές δυσκολίες και να βιώσουν και αυτές το θαύμα της γαλουχίας και της παρατεταμένης γαλουχίας. Τα μεγαλύτερα παιδιά που θηλάζουν εμποτίζονται γλυκά με την εμπειρία και δημιουργούν την επόμενη γενιά απόλυτα εξοικειωμένων με το θηλασμό γονιών.
Τα παραπάνω επιστημονικά δεδομένα παραμένουν άγνωστα στη μέση ελληνική οικογένεια, αλλά δυστυχώς και στο μεγαλύτερο κομμάτι των επαγγελματιών που ασχολούνται με μικρά παιδιά. Η ευθύνη ανήκει στην πολιτεία, στο σύστημα υγείας και τους φορείς του. Αν ένα κοριτσάκι δεκαπέντε μηνών μιλάει ήδη φτιάχνοντας μικρές προτάσεις, πολλοί θα αποδώσουν την εξυπνάδα του στο φύλο του, αρκετοί στα γονίδια από τους έξυπνους γονείς του, άλλοι στα ερεθίσματα που παίρνει από το μεγαλύτερο αδερφάκι της, ελάχιστοι όμως θα αποδώσουν την εξυπνάδα της στο γεγονός ότι θήλασε αποκλειστικά για έξι μήνες και συνεχίζει έως σήμερα να απολαμβάνει το στήθος της μαμάς. Κι όμως αυτή τυχαίνει να είναι η πιο πιθανή επιστημονική εξήγηση για την αλματώδη ψυχοκινητική της ανάπτυξη.
Στέλιος Παπαβέντσης ΜRCPCH DCH IBCLC 2010
 http://www.childit.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Τα εντομοκτόνα επηρεάζουν το I.Q.

Τα εντομοκτόνα που χρησιμοποιούνται σε φρούτα, λαχανικά και προϊόντα οικιακής χρήσεως μπορεί να μειώνουν τον δείκτη νοημοσύνης των παιδιών. Τρεις νέες μελέτες δείχνουν πως τα παιδιά που είχαν εκτεθεί σε υψηλά επίπεδα εντομοκτόνων κατά την εμβρυική ζωή, είχαν χαμηλότερο I.Q. από τους συνομηλίκους τους όταν πήγαν στο σχολείο, γράφει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς».

Τα νέα ευρήματα αναμένεται να τροφοδοτήσουν τη διαμάχη για τα οφέλη των οργανικής καλλιέργειας τροφίμων και τους κινδύνους από τα χημικά που χρησιμοποιούνται στην τροφική αλυσίδα και σε καταναλωτικά προϊόντα. Στην προκειμένη περίπτωση, τα χημικά που σχετίστηκαν με το μειωμένο I.Q. των παιδιών είναι τα οργανοφωσφορικά άλατα, τα οποία ψεκάζονται συχνά στα τρόφιμα και προστίθενται σε οικιακά προϊόντα για να διώχνουν έντομα, όπως οι κατσαρίδες.
Οι τρεις μελέτες χρηματοδοτήθηκαν από το Εθνικό Ιδρυμα Επιστημών Περιβαλλοντικής Υγείας (NIEHS) των ΗΠΑ και την ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας (EPA). Τις εκπόνησαν επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή Mount Sinai, το Πανεπιστήμιο Κολούμπια και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Μπέρκλεϊ. Και οι τρεις δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «Environmental Health Perspectives», ενώ συνολικά συμμετείχαν σχεδόν 1.000 έγκυοι και τα μωρά τους.
Κάθε μελέτη άρχισε πριν από περίπου μία δεκαετία, όταν οι ερευνητές επιστράτευσαν εγκύους οι οποίες έδιναν δείγματα αίματος και ούρων, για να μετρηθεί η έκθεσή τους σε εντομοκτόνα. Σε κάποιες περιπτώσεις, ελέγχθηκε επίσης και δείγμα αίματος από τον ομφάλιο λώρο. Μετά τη γέννηση των μωρών, οι ερευνητές εξακολούθησαν να παρακολουθούν την υγεία τους, ενώ σε τακτά χρονικά διαστήματα τούς έπαιρναν δείγματα ούρων για να μετρούν την έκθεση στα εντομοκτόνα.
Οι μελέτες έδειξαν πως οι γυναίκες με την υψηλότερη έκθεση σε εντομοκτόνα κατά την εγκυμοσύνη τους, απέκτησαν παιδιά τα οποία τελικά είχαν χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης όταν έφτασαν στη σχολική ηλικία.
Στη μελέτη του Μπέρκλεϊ, λ.χ., τα παιδιά με μεγάλη έκθεση σε εντομοκτόνα κατά την ενδομήτριο ζωή, είχαν βαθμολογία στο I.Q. κατά μέσον όρο 7 βαθμούς χαμηλότερη απ' ό,τι τα παιδιά με μικρή έκθεση. Στη μελέτη αυτή, κάθε αύξηση της έκθεσης στα εντομοκτόνα κατά 10 φορές, συσχετίστηκε με μείωση του I.Q. κατά 5,5 βαθμούς.
«Τα ευρήματα αυτά είναι πολύ ανησυχητικά», δήλωσε ο δρ Φίλιπ Λάντριγκαν, καθηγητής Παιδιατρικής και διευθυντής στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Υγείας Παίδων του Mount Sinai. «Τα μωρά που είχαν εκτεθεί σε υψηλότερα επίπεδα είχαν τις πιο σοβαρές συνέπειες, οι οποίες θα τα ακολουθούν για μία ζωή».
Σαν τον μόλυβδο
Ο δρ Λάντριγκαν συνέκρινε τα νέα ευρήματα με μελέτες της δεκαετίας του '80, οι οποίες είχαν συσχετίσει την έκθεση των παιδιών στον μόλυβδο με μειωμένη ευφυΐα, δυσλεξία, υψηλότερο κίνδυνο να εγκαταλείψουν το σχολείο και μια σειρά συμπεριφορικών και αναπτυξιακών προβλημάτων. Οι μελέτες εκείνες είχαν οδηγήσει στην αφαίρεση του μολύβδου από τη βενζίνη για να αποτραπεί η εκπομπή από τις εξατμίσεις των οχημάτων, καθώς και στην αφαίρεσή του από τις μπογιές και κάθε είδους καταναλωτικά προϊόντα.
«Η μείωση του I.Q. από τις μελέτες με τα εντομοκτόνα είναι παρόμοια με αυτήν που είχαν καταδείξει οι μελέτες για τον μόλυβδο», επισήμανε. «Οταν αφαιρέσαμε τον μόλυβδο από τη βενζίνη, μειώσαμε την έκθεση στον μόλυβδο κατά 90% και αυξήσαμε τον δείκτη νοημοσύνης μιας ολόκληρης γενιάς παιδιών κατά 4-5 μονάδες. Εκτιμώ ότι τα νέα ευρήματα για τα εντομοκτόνα πρέπει να οδηγήσουν σε παρόμοια συζήτηση, με στόχο να μειωθεί η χρήση των οργανοφωσφορικών εντομοκτόνων».
Τι να κάνετε
Εως ότου γίνει αυτό, ο καθένας από εμάς μπορεί να λάβει μέτρα για να ελαττώσει την έκθεσή του στα χημικά αυτά. Στα σπίτια με προβλήματα εντόμων, το σφράγισμα των ρωγμών και των σκασιμάτων στα περβάζια και ο καθαρισμός των υπολειμμάτων των τροφών σε όλους τους χώρους, έχει αποδειχθεί πως είναι πιο αποτελεσματικά μέτρα ελέγχου των κατσαρίδων απ' ό,τι η χρήση εντομοκτόνων.
Μέτρα μπορούν να ληφθούν και για τον περιορισμό της έκθεσης στα εντομοκτόνα των τροφίμων. Η αγορά οργανικής καλλιέργειας τροφίμων μπορεί να βοηθήσει, διότι στα πιστοποιημένα τρόφιμα δεν χρησιμοποιούνται οργανοφωσφορικά.
Επιπλέον, το καλό πλύσιμο και το ξεφλούδισμα των φυτικών τροφίμων συμβατικής καλλιέργειας, επίσης μπορεί να ελαττώσει την έκθεση σε αυτά.
Ο μη κυβερνητικός αμερικανικός οργανισμός Environmental Working Group, εκδίδει έναν κατάλογο που δείχνει ποια τρόφιμα έχουν τα υψηλότερα και ποια τα χαμηλότερα υπολείμματα εντομοκτόνων. Σύμφωνα με αυτόν, φράουλες, ροδάκινα, σέλερι, μήλα και σπανάκι τυπικά έχουν τα υψηλότερα επίπεδα υπολειμμάτων, ενώ κρεμμύδια, αβοκάντο, κατεψυγμένο καλαμπόκι και ανανάς έχουν τα χαμηλότερα.


tanea.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Tι κάνω αν το μωρό μου πνίγεται απο κάποιο αντικείμενο;

 
Αν το μωρό σας δυσκολεύεται να αναπνεύσει ή πνίγεται από κάποιο αντικείμενο, θα χρειαστεί να κάνετε κάτι για να αφαιρέσετε το αντικείμενο που του φράσσει τη δίοδο του αέρα. Το μωρό μπορεί να έχει μελανιάσει, να δυσκολεύεται να αναπνεύσει ή να βγάζει τσιριχτούς ήχους.
1. Δώστε του 5 χτυπήματα στην πλάτη
· Ξαπλώστε το βρέφος, με το πρόσωπο προς τα κάτω, πάνω στο βραχίονά σας, στηρίζοντας το κεφάλι του και το λαιμό του με το ένα χέρι. Κρατήστε το κεφάλι χαμηλότερα από το σώμα.
· Δώστε του 5 σταθερά χτυπήματα στην πλάτη, ανάμεσα στις ωμοπλάτες, με τη βάση της παλάμης.
2. Κάντε του 5 πιέσεις στο στήθος
· Πιάστε το βρέφος σαν «σάντουιτς» με τα δύο σας χέρια και γυρίστε το ανάσκελα. Κρατήστε το κεφάλι χαμηλότερα από το σώμα.
· Κάντε του 5 πιέσεις στο στήθος όπως στην τεχνητή αναπνοή , αλλά με πιο αργό ρυθμό.
3. Κοιτάξτε μέσα στο στόμα του βρέφους
· Αφαιρέστε οποιοδήποτε αντικείμενο, αν είναι ορατό, με τα δάχτυλά σας.
· Μην βάλετε τα δάχτυλά σας μέσα στο στόμα του βρέφους για να βρείτε το αντικείμενο, παρά μόνο αν βλέπετε το αντικείμενο.
4. Συνεχίστε τα χτυπήματα στην πλάτη και τις πιέσεις στο στήθος έως ότου το αντικείμενο αφαιρεθεί ή έως ότου το μωρό μπορέσει να αναπνεύσει.
5. Αν το βρέφος χάσει τις αισθήσεις του, ξεκινήστε τεχνητή αναπνοή.
Προσοχή: εάν βήχει, αυτό σημαίνει ότι το μωρό αναπνέει. Δώστε ελαφρά χτυπήματα στην πλάτη και τίποτε άλλο. Κρατείστε όσο γίνεται την ψυχραιμία σας και μην δείξετε ταραχή προς το παιδί.
Στέλιος Παπαβέντσης Παιδίατρος ΜRCPCH DCH IBCLC 2010
 http://www.childit.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Τα παιδία.... παίζει «Ηλεκτρονικά»

Ανά περιόδους δίνεται πολύ μεγάλη έμφαση στα video games που παίζουν τα παιδιά και στο κατά πόσο αυτά ευθύνονται για συμπεριφορές ανησυχητικές ή μη που εκδηλώνουν. Συζητήσεις γονέων στα σχολεία, σε χώρους συνάντησης, σε φιλικές παρέες στα σπίτια, στην τηλεόραση «καταδικάζουν» τις περισσότερες φορές την χρήση ηλεκτρονικών παιχνιδιών ενώ οι αντίστοιχες κουβέντες και συζητήσεις των παιδιών δίνουν μεγάλη έμφαση και σημασία σε αυτά τα παιχνίδια. Τι ακριβώς όμως γίνεται; Τι συμβαίνει με αυτά τα παιχνίδια -και παρά τις αντιρρήσεις των γονιών- είναι τόσο ελκυστικά και δημοφιλή ανάμεσα στα παιδιά;

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Psychological Science τα video games είναι παιχνίδια που «παθιάζουν» τα παιδιά καθώς τους δίνουν την ευκαιρία να πάρει ο «ιδανικός τους εαυτός» ψηφιακά σάρκα και οστά. Μέσα από αυτά τα παιχνίδια τα παιδιά έχουν την δυνατότητα να ζήσουν μια δεύτερη «ψηφιακή» ζωή -πέρα από την πραγματική- ως τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές ή ακόμα ως ήρωες ενός πολέμου ή μιας μάχης. Να σημειωθεί δε σε αυτό το σημείο ότι όσο μεγαλύτερη απόσταση έχει το παιδί από τον «ψηφιακό του ήρωα» ως προς τα χαρακτηριστικά του (δημοτικότητα, δύναμη, εξωτερική εμφάνιση) τόσο πιο ελκυστικό γίνεται στο παιδί και κατά συνέπεια αναζητά περισσότερο την χρήση του. Με λίγα λόγια του δίνει την ευκαιρία να ζήσει έστω και ψηφιακά μια ζωή που πιθανά θα ήθελε.
Τι συμβαίνει όμως όταν ο ήρωας που επιλέγει το παιδί ζει σε ένα «επιθετικό κόσμο» που μόνη λύση και σκοπός είναι η μάχη για την επιβίωση;
Σύμφωνα με δηλώσεις επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο (που φιλοξενούνται στο περιοδικό Psychological Science) η αύξηση της επιθετικότητας των παιδιών συνδέεται άμεσα με την χρήση βίαιων video games. Συγκεκριμένα η χρήση βίαιων video games μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της επιθετικής σκέψης, του θυμού, αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό, μειώνει την ενσυναίσθηση και τα αισθήματα αλληλεγγύης και τελικά συντελεί στην εκδήλωση της επιθετικής συμπεριφοράς.
Από την άλλη πλευρά δεν σημαίνει αυτόματα ότι όποιο παιδί παίζει video games θα εκδηλώσει και επιθετική συμπεριφορά. Και σε αυτό το σημείο η παρέμβαση, τόσο η άμεση όσο και η έμμεση, των γονιών μπορεί να αποτελέσει την λύση του προβλήματος.
Το Τμήμα Κοινωνικής και Ψυχολογικής Στήριξης του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού συμβουλεύει τους γονείς:
Να παρατηρούν το είδος των παιχνιδιών που παίζουν τα παιδιά
Να ελέγχουν την ηλικιακή σήμανση που υπάρχει στα παιχνίδια και να βεβαιώνονται ότι είναι κατάλληλα για την ηλικία του παιδιού τους
Να θέτουν όρια στη χρήση του υπολογιστή και της παιχνιδομηχανής στα παιδιά
Να γίνονται οι ίδιοι παραδείγματα συμπεριφοράς στα παιδιά τους
Να εξηγούν την διαφορά της «ψηφιακής κατάστασης» από την πραγματικότητα


Εάν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας μιμείται τον ήρωα του παιχνιδιού που παίζει σταματήστε άμεσα αυτή την συμπεριφορά, δώστε άλλα ερεθίσματα στο παιδί και περιορίστε την χρήση του συγκεκριμένου παιχνιδιού.
Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι μια πρόκληση για τους γονείς....
Η απαγόρευση όμως δεν είναι η λύση
Το Χαμόγελο του Παιδιού έχει αναπτύξει πολλές δράσεις για την στήριξη γονέων και παιδιών για την ασφαλή χρήση του διαδικτύου και των παιχνιδι.
-Παρέχει συμβουλευτική στήριξη και πληροφόρηση μέσω:
Της Εθνικής Τηλεφωνικής Γραμμής για τα Παιδιά SOS 1056
Των Τμημάτων Κοινωνικής και Ψυχολογικής Στήριξης σε όλη την Ελλάδα
-Πραγματοποιεί σχετικές ενημερωτικές ομιλίες σε σχολεία και συλλόγους γονέων και κηδεμόνων σε όλη την Ελλάδα
-Συμμετέχει στο πρόγραμμα οικογενειακής ασφάλειας της GOOGLE (http://www.google.gr/familysafety/tips.html)
Βοηθήστε τα παιδιά σας να παίξουν με ασφάλεια.
Θυμηθείτε ότι μπορείτε πάντα να συμβουλευτείτε κάποιον ψυχολόγο στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056


hamogelo.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Περικοπές και στα εφηβικά όνειρα

Της Κατερίνας Μυγιάκη

Έρευνα σε 22 σχολεία : Δραματικές αλλαγές στην καθημερινότητα των μαθητών λόγω κρίσης
Δραματικές είναι οι αλλαγές που βιώνουν οι μαθητές σήμερα στην κρίσιμη ηλικία της εφηβείας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, καθώς οι περικοπές στους μισθούς των γονιών αλλά και η ανεργία έχουν αλλάξει ριζικά την καθημερινότητά τους, ωθώντας τους να αντιμετωπίσουν πρόωρα τη σκληρή πραγματικότητα .
Έρευνα που πραγματοποίησε η Ομάδα Εφήβων Συμβούλων του Συνηγόρου του Παιδιού, σε μαθητές 14 έως 18 ετών από 22 σχολεία σε διάφορες περιοχές της χώρας, φανέρωσε τις διαστάσεις της οικονομικής κρίσης στη ζωή των μαθητών. Η οικονομική κρίση έχει σοβαρές συνέπειες στην οικογενειακή ζωή του 89% των μαθητών, ενώ το 37% δηλώνει πως οι οικογενειακές και προσωπικές σχέσεις του βιώνουν επίσης τον αντίκτυπο της κρίσης.
Διαβίωση
Αρνητικές αλλαγές διαπιστώνουν 7 στους 10 μαθητές στον τρόπο διαβίωσή τους, στα έξοδα της οικογένειας, αλλά και στο χαρτζιλίκι τους, καθώς το 59% έχει υποστεί περικοπές. «Τα νούμερα της έρευνας αντικατοπτρίζουν την ελληνική πραγματικότητα. Οι μαθητές έχουν πολύ μεγάλη αγωνία για το αύριο. Ξαφνικά βλέπουν την καθημερινότητά τους να αλλάζει και όσα ήξεραν μέχρι σήμερα επηρεάζονται πια από την κρίση»,λέει στον «Ε.Τ» ο βοηθός συνηγόρου του πολίτη για τα δικαιώματα του παιδιού, Γιώργος Μόσχος.
Τα θέματα συζήτησης στα «πηγαδάκια» του σχολείου φαίνεται πως έχουν αλλάξει με την έλευση της κρίσης , με τους περισσότερους μαθητές να εστιάζουν στις περικοπές και την εργασιακή κατάσταση των γονιών τους. Σοκάρει το γεγονός ότι 1 στους 2 μαθητές δηλώνει ότι οι γονείς του έχουν υποστεί σημαντική μείωση στους μισθούς τους, ενώ σχεδόν 2 στους 10 τονίζουν ότι ο ένας γονιός είναι άνεργος , αριθμοί που δείχνουν πως οι έφηβοι πλέον καλούνται να ανταποκριθούν στη νέα πραγματικότητα. «Εδώ και ένα χρόνο τα παιδιά συμμετέχουν στις περικοπές της οικογένειας και πολλές φορές αποφασίζουν τα ίδια –καθώς οι γονείς ζητούν τη βοήθεια τους – να κόψουν έξοδα. Όλο αυτό τα επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό, λέει στον «Ε.Τ.» η ψυχολόγος –παιδοψυχολόγος , Αλεξάνδρα Καππάτου.
«Φρένο» στα όνειρα των νέων φαίνεται πως βάζει η κρίση, καθώς το 61% των μαθητών δηλώνει πως έχει επηρεαστεί ο επαγγελματικός τους προσανατολισμός. «Βλέποντας την κατάσταση, ήδη από σήμερα τα παιδιά έχουν αρχίσει να σκέφτονται ρεαλιστικά ποιο θα είναι το επάγγελμα που θα μπορέσει να επιφέρει εισόδημα στους ίδιους και την οικογένεια τους», επισημαίνει ο Συνήγορος του Παιδιού. «Με τους γονείς να λένε ρητά στα παιδιά τους ότι αν περάσουν σε άλλη πόλη δεν μπορούν να τα στηρίξουν , βλέπουμε αρκετά συχνά, παιδιά με το που τελειώνουν να πιάνουν κάποια δουλειά , ενώ τα αγόρια πηγαίνουν πια στα 18 τους στο στρατό, φαινόμενο αδιανόητο τα προηγούμενα χρόνια», επισημαίνει η Κα Καππάτου. «Τα παιδιά είναι μουδιασμένα σε μια πραγματικότητα που είναι τελείως άρρυθμη¨, συμπληρώνει.
πηγή:Ελεύθερος Τύπος 22 Μαιου 2012

Διαβάστε περισσότερα »

Σνάκ και φαγητό στη παραλία

Το καλοκαίρι έφτασε!...

Είναι πολύ μεγάλη η χαρά μας και πόσο μάλλον των παιδιών μας, που ακόμα μια χρονιά, θα ξεχυθούμε στις παραλίες.... Θα κάνουμε βουτιές,θα δροσιστούμε αλλά και θα περάσουμε ανέμελα, ξένοιαστα, ξεχνώντας για λίγο την καθημερινή μας ρουτίνα, όπως το σκολείο και όλα όσα έχει να κάνει στο βαρύ-καθημερινό-χειμωνιάτικο πρόγραμμα μας.
Οι μέρες που διανύουμε, δεν είναι και τόσο ευχάριστες, αφού λόγω τις κρίσης, τα έσοδά μας, είναι περιορισμένα και οι περισσότεροι από μας, δε μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στα καθημερινά έξοδα. Έτσι είναι πολύ δύσκολο να φάμε σε μια ταβέρνα ή σε ένα σνάκ μπάρ, όταν επισκεφτούμε μια παραλία.
Σα διαιτολόγος, οφείλω να σας πω πως με χαροποιεί ιδιαίτερα αυτό, αφού βλέπω όλο και περισσότερους γονείς να απολαμβάνουν το παιχνίδι με τα παιδιά τους στη παραλία, παρέα με το μικρό τους ψυγειάκι. Αυτό βέβαια, προϋποθέτει και μια επεξεργασία, αλλά και σωστές επιλογές διατροφής!... Ένα γεύμα στη παραλία, πρέπει να είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, αφού το κολύμπι που κάνουμε, θέλει κόπο, άρα σωστή ενέργεια και σωστές επιλογές διατροφής!..
Πάμε να ανακαλύψουμε, όλα εκείνα που πρέπει να ξέρουμε, για να ακολουθούμε υγιεινή διατροφή, ακόμα και στη παραλία, με λίγα χρήματα, όλη τη γεύση και μάλιστα φτιαγμένα όλα από τα δικά μας χεράκια-οικονομικά και υγιεινά!....
Κανόνες:
1)Καταρχήν θα πρέπει όλοι οι γονείς να ξέρουν πως δεν πρέπει να βουτήξουμε στη θάλασσα έχοντας γεμάτο στομάχι!... Ακόμα και με μπρατσάκια ή σωσίβιο!.. Λανθασμένα κάποιοι από μας, νομίζουν πως τα σωσίβια προστατεύουν!.. Λάθος!... Το πόση ώρα μετά το γεύμα θα βουτήξουμε, εξαρτάται από αυτό που φάγαμε... καλό είναι λοιπόν, να έχει περάσει τουλάχιστον 1-2 ώρες μετά το γεύμα. Εάν πάλι αυτό που φάγαμε είναι κάτι βαρύ... περισσότερες. Γιατροί αναφέρουν πως με την πίεση του νερού στη κοιλιά, γίνεται μικρή αναγωγή που μπορεί να προκαλέσει έντονο λαρυγγόσπασμο...κράμπες κλπ, που μπορεί να προκαλέσουν ακόμα και ανακοπή. Οπότε, δείξτε μεγάλη προσοχή σε αυτό το κομμάτι!...
2)Προμηθευτείτε ένα ψυγειάκι παραλίας. Το κόστος δεν είναι πολύ μεγάλο, αν αναλογιστεί κανείς πως το έχουμε για πολλά χρόνια. Ένα καλό ψυγειάκι, θα μας βγάλει ασπροπρόσωπους για πολλά πολλά χρόνια!.
3)Να έχετε μαζί σας, όλα εκείνα τα αξεσουάρ που χρειάζονται για να γίνει εύκολη η παραμονή σας στη παραλία –χωρίς δυσκολίες. Πχ. Μαχαιράκι αν χρειαστεί, πιρούνια, χαρτοπετσέτες, ποτήρι κλπ. Καλό βέβαια θα ήταν να ξέρετε πως καταναλώνεται το γεύμα που θα έχετε μαζί σας και τι χρειάζεται να πάρετε, έτσι ώστε να είστε σίγουροι πως θα το καταναλώσετε.
4)Δεν ξεχνάμε το νερό!... Απαραίτητο για την ενυδάτωσή μας!.. Το νερό στοιχίζει ακριβά σε μια παραλία! Μάλιστα, μπορούμε να έχουμε μέσα στο ψυγειάκι μας 1 ½ λίτρο παγωμένο νερό(που το έχουμε βάλει στην κατάψυξη από την προηγούμενη μέρα), για να διατηρούνται για περισσότερη ώρα τα φαγητά μας, αλλά και μόλις αυτό αρχίσει και ξεπαγώνει να το καταναλώσουμε. Είναι πολύ έξυπνο σαν ιδέα.
Πάμε να μάθουμε λοιπόν, τι μπορούμε να έχουμε μαζί μας σαν σνάκ στη παραλία, για πρωινές ή απογευματινές ώρες:
-Φρούτα!.. Είτε πλυμένα σε ένα σακουλάκι ολόκληρα (μήλα-αχλάδια-ροδάκινα-μπανάνες-κεράσια-βερύκκοκα..κλπ) είτε σε κομμάτια, μέσα σε ένα τάπερ (πεπόνι-καρπούζι-και όλα τα φρούτα..)Αν πάλι θέλουμε γλυκό, μπορούμε να πάρουμε μαζί μας μικρά ταπεράκια με κομποστούλα.
-Λαχανικά!... ναι λαχανικά!.. Όπως καρότα ή αγγούρια σε κομμένα σε στίκς (ραβδάκια), ή μαρουλόφυλλα, ή ακόμα και ντοματίνια καλά πλυμένα. Αν πάλι θέλουμε, μπορούμε να φτιάξουμε μικρές απολαυστικές και θρεπτικές σαλατούλες, σε μικρά ταπεράκια (μεριδούλες), που μπορούμε να βάλουμε μέσα και λίγο τυράκι.
-Ρυζογκοφρέτες-φρυγανιές-καλαμπογκοφρέτες-αλμυρά κράκερ
-Απλά μπισκότα, τύπου μιράντα, digestive, κριτσινάκια κλπ.
-Κάποια πιτούλα που ετοιμάσαμε εμείς
-Σαντουιτς που μέσα έχει μόνο μέλι
-Σάντουιτς με ταχίνι- ταχινίμελο-ταχίνι κακαό-αμυγδαλοβούτυρο ή ακόμα και φυστικοβούτυρο
-Σάντουιτς με λαχανικά και φέτα
-Σάντουιτς με κασέρι και ντομάτα
-Ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης, σταφιδόψωμο, τσουρεκάκι κλπ
-Μπάρες ενέργειας ή μπάρες δημητριακών
-Για μεγαλύτερα παιδιά: Ανάλατους ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα (πολύ θρεπτικό και οικονομικό το στραγάλι-σταφίδα!)
-Βραστό αβγουλάκι με ψωμάκι Αν πάλι θέλετε να καθίσετε και το μεσημέρι στην παραλία (πράγμα επικίνδυνο, αφού ο ήλιος είναι επικίνδυνος!), αποφασίστε τουλάχιστον να τραβηχτείτε σε μια βαθιά σκιά, αποφασίστε πως δε θα βουτήξετε για τουλάχιστον 2 ώρες και μπορείτε να έχετε μαζί σας:
-Μια σαλάτα με διάφορα λαχανικά και λίγα ζυμαρικά ή ρύζι, με μια φρέσκια σως που έχει βάση το γιαούρτι και λίγο ψωμί
-Μια τονοσαλάτα...
-Μια σαλάτα ανάμεικτη με μαυρομάτικα φασόλια και καλαμπόκι.
-Σαντουιτσάκια με λουκάνικο(Προτιμήστε γαλοπούλας ή κοτόπουλου) σε συνδυασμό με μαρούλι-ντομάτα κλπ...
-Σπιτική πιτούλα συνδυασμένη με σαλατούλα.
-Ο τραχανάς, τρώγεται και κρύος, οπότε μπορείτε να έχετε και από αυτόν σε ατομικά ταπεράκια με τυράκι.
-Μια μερίδα κρέας ή σουβλάκι ψητό με ντομάτα-αγγούρι και ψωμί.
- Μια μερίδα γεμιστά.
Δεν είναι τυχαίο που οι παλιές-δικές μας μανούλες ετοίμαζαν όλα αυτά τα υπέροχα!.. Που πόσο πίσω μας πάνε... Αλλά και πόσο ωραία ήταν τα χρόνια εκείνα!... Μπορείτε ακόμα να ψάξετε όλα εκείνα που θυμάστε σα παιδί, ή απλά να ρωτήσετε τη μαμά, για να εμπλουτιστούν!...
Ρίξτε το έξω λοιπόν. Φορέστε την καλύτερή σας διάθεση και πάμε όλοι μαζί.... σε μια παραλία, ξεχνώντας ότι μας βαραίνει, παίξτε με τα παιδιά σας... ακολουθώντας υγιεινή διατροφή που μπορείτε ακόμα και όλοι μαζί να ετοιμάσετε... και να δείτε πως πραγματικά αξίζει τον κόπο!..
Παπαδοπούλου Βασιλική,
Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
 http://www.childit.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Δεν είναι για όλους ίδια η παιδική ηλικία..

Φωτογραφίες από παιδιά που μεγάλωσαν γρήγορα



Ο εννιάχρονος Josue Alexander Chavez της φωτογραφίας σηκώνεται το πρωί και δεν παίρνει στον ώμο την τσάντα με τα βιβλία του σχολείου. Παίρνει ένα παλιό σφυρί και σπάει μαζί με τους γονείς του πέτρες στο δρόμο κοντά στο Mazatenango στη Γουατεμάλα. Οι πέτρες χρησιμοποιούνται για την κατασκευή σπιτιών και ο μικρός δουλεύει από τις 7 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα συνεισφέροντας με 2,5 δολάρια στην επιβίωση της οικογένειάς του.

Στην Ονδούρα ο πιτσιρικάς της φωτογραφίας επίσης δεν κουβαλάει τσάντα ούτε ποδήλατο. Έχει το καρότσι του γεμάτο λαχανικά, τα οποία πουλά στην αγορά της Tegucigalpa στην Ονδούρα.
Ασφαλώς η Γουατεμάλα και η Ονδούρα αναφέρονται ενδεικτικά και δεν είναι οι μόνες χώρες όπου η παιδική εργασία ανθεί.
Κάθε χρόνο στις 12 Ιουνίου «γιορτάζεται» η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας. Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας κάθε χρόνο, περίπου 1,2 εκατομμύρια παιδιά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης ενός καλά οργανωμένου δικτύου, που έχει στήσει μια γέφυρα μεταφοράς παιδιών από τις αναπτυσσόμενες στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες.
Η 12η Ιουνίου είναι, επίσης, αφιερωμένη στα παιδιά της αφρικανικής ηπείρου, που στην πλειοψηφία τους εργάζονται από πολύ τρυφερές ηλικίες και κάτω από αντίξοες συνθήκες.
Η Οργάνωση αναφέρει πως ένα στα έξι παιδιά του πλανήτη εργάζεται σε περιβάλλον που βλάπτει την ψυχική και σωματική του υγεία. Εβδομήντα τρία εκατομμύρια από τα εργαζόμενα παιδιά είναι ηλικίας κάτω των δέκα ετών και κάθε χρόνο τουλάχιστον 22 χιλιάδες από αυτά σκοτώνονται σε εργατικά δυστυχήματα. Περίπου 171 εκατομμύρια παιδιά στον πλανήτη εργάζονται σε ορυχεία, λατομεία και άλλους επικίνδυνους χώρους δουλειάς ή με επικίνδυνα υλικά, όπως χημικά, εντομοκτόνα ή βαρύ μηχανικό εξοπλισμό, σύμφωνα με έκθεση της UNICEF. Περιλαμβάνονται στα κατ' εκτίμηση 246 εκατομμύρια εργαζόμενα παιδιά, κάτω των 18 ετών, τα οποία κανονικά θα έπρεπε να μορφώνονται στις σχολικές αίθουσες...











newsbeast.gr

Διαβάστε περισσότερα »

φτιαχνω το δικο μου αντικουνουπικο για μένα και το παιδί μου χωρίς χημικά

Βασικα, η παρασκευη ενος αντικουνουπικου προιοντος δεν ειναι και πολυ δυσκολη και η παρακατω συνταγη σας προσφερει την δυνατοτητα να εχετε ενα προιον χωρις χημικα προσθετα.
Υπαρχουν πολλες συνταγες που μπορειτε να φτιαξετε ενα προιον αλλα εγω αυτο που σας προτεινω ειναι δοκιμασμενο. Ουσιαστικα αυτο που κανετε ειναι να διαλυσετε ενα μιγμα απο αιθερια ελαια σε μια βαση λαδιου ή αλκοολης (οινοπνευματος).
Πρεπει να σημειωθει οτι παντα πρεπει να χρησιμοποιουμε φυτικα λαδια βασης και οχι παραγωγα πετρελαιου οπως το παραφινελαιο και το baby oil για παραδειγμα. Ακομη μην υπερβαινετε την συνιστωμενη δοση, νομιζωντας οτι ετσι θα "ζαλισετε τα κουνουπια" πιο γρηγορα καθως αυτο μαλλον σε εσας θα δημιουργησει προβημα κυριως οπως να ερεθισει το δερμα σας.
Σαφεστατα εαν ειστε εγκυος, ζητηστε την εγκυρη γνωμη ενως επαγγελματια αρωματοθεραπευτη ή του γιατρου σας πριν το χρησιμοποιησετε
.
η συνταγη
Να θυμαστε οτι ποσοτητα και αν κανετε, θα πρεπει να εφαρμοσετε τον παρακατω κανονα μιξης σε αναλογια 5-10% αιθερια ελαια σε λαδι βασης. Αρα για να φτιαξουμε ενα μικρο μπουκαλακι θα χρειαστουμε
5-10 σταγονες μιγμα αιθεριων ελαιων
100ml λαδι φυτικο ή αλκοολη
τα αιθερια ελαια που εχουν καλη αντικουνουπικη δραση ειναι τα παρακατω (τα παρουσιαζω με σειρα ξεκινωντας με το πιο δυνατο σε χρηση που εχω εγω δοκιμασει προηγουμενες φορες)
σιτρονελλα (cymbopogon nardus)
ευκαλυπτος λεμονιου (eucalyptus citriodora)
μεντα (mentha piperita)
λεβαντα (lavandula angustofolia)
χαμομηλι γερμανικο (marticaria recutica)
ενω τα λαδια που προτεινω για μιξη ως λαδια βασης ειναι (προτιμω το ηλιελαιο που ειναι οικονομικο και αοσμο)
το ελαιολαδο
το ηλιελαιο
το αμυγδαλελαιο
διαλεξτε τι θελετε να χρησιμοποιησετε απο τα παραπανω και καντε την μιξη. Απλωστε το προιον στο δερμα σας 10 λεπτα περιπου πριν φυγετε απο το σπιτι ή ακομα καλυτερα ψεκαστε το(οχι βεβαια στα ματια)


http://beautyharmonyblog.blogspot.gr

Διαβάστε περισσότερα »

13 πράγματα που πιστεύαμε όταν ήμασταν παιδιά

του Γιώργου Κόκουβα

Δεν θα ήταν ωραίο αν όλα μας τα προβλήματα εξαφανίζονταν με έναν μαγικό τρόπο, με ένα μικρό «ξόρκι» που μας έμαθαν οι γονείς μας; Δεν θα ήταν ωραίο απλώς να χωνόμασταν μέχρι το κεφάλι μέσα στα σκεπάσματα και μνημόνια, τρόικες, δάνεια και Μερκοζί να γίνονταν καπνός;
Δυστυχώς, τα ενήλικα μυαλά έχουν και τα αντίστοιχα, άλυτα προβλήματα. Γι΄αυτό αναπολούμε με νοσταλγία τις εποχές που τα προβλήματά μας ήταν αστεία –παρ' ότι στα παιδικά μας μάτια φάνταζαν θεόρατα. Τις εποχές εκείνες που οι γονείς και οι παππούδες μας σκαρφίζονταν μικρά αθώα ψέματα για να μας κάνουν να φάμε όλο το φαγητό μας ή να δικαιολογήσουν τον πόνο μας όταν πέφταμε και ματώναμε τα γόνατά μας. Τις εποχές εκείνες που ακόμη πιστεύαμε.
*Τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός.
Πάντα σε ένα λευκό σεντονάκι δεμένο σαν δισάκι στο ράμφος του συμπαθούς πτηνού. Αυτή άλλωστε ήταν η απάντηση που πήραν οι περισσότεροι από εμάς όταν ρωτήσαμε πώς γεννηθήκαμε. Ο μπαμπάς και η μαμά κάθισαν αγκαλιά κάτω από τα σκεπάσματα και εννιά μήνες μετά, ο πελαργός τους αποζημίωσε. Αν πάντως έχει έρθει η σειρά σας να μιλήσετε στα δικά σας παιδιά για τις πεταλουδίτσες και το σεξ, διαβάστε το σχετικό δημοσίευμα του in2life.
*Αν δεν φας όλο το φαγητό σου...
Η συνέχεια σε αυτή τη φράση εξαρτάται από το πού μεγαλώσατε και από τα παραμύθια που με την σειρά τους είχαν ακούσει και οι δικοί σας γονείς όταν ήταν μικροί. Έτσι, πιθανότατα αν αφήνατε άθικτες τις μπάμιες ή τις φακές σας (τι μαρτύριο), θα σας έπαιρνε ο γύφτος, η αρκούδα, ο λύκος, ο γέρος, ο Καραδόντας(!) και άλλα τέρατα της ελληνικής φαντασίας. Η μοίρα επίσης όριζε ρητά πως αν αφήσεις την τελευταία σου μπουκιά αφενός αφήνεις την δύναμή σου και αφετέρου «θα σε παρατήσει ο γαμπρός/η νύφη».
*Αν κουκουλωθείς, ο μπαμπούλας δεν θα σε δει.
Γι' αυτό κάθε βράδυ, όταν οι γονείς μας έκλειναν με το ζόρι την τηλεόραση από νωρίς και τα φώτα έσβηναν, το κάτω μέρος του κρεβατιού και το εσωτερικό της ντουλάπας γινόταν σκηνικά του δικού μας καθημερινού θρίλερ. Ευτυχώς, είχαμε βρει το πιο αποτελεσματικό όπλο: Καλυπτόμασταν ολόκληροι με το πάπλωμα και έτσι τα αλά Μπαμπούλας ΑΕ τέρατα έμεναν μακριά μας. Μετά από λίγη ώρα, όταν ο αέρας λιγόστευε κάτω από τα σκεπάσματα, μπορούσαμε δειλά-δειλά να κρυφοκοιτάξουμε με το ένα μάτι, για να δούμε ότι όντως το ανυπέρβλητο ξόρκι σας έπιασε τόπο.
*Τα παγωτά υπάρχουν μόνο το καλοκαίρι.
Γι' αυτό και μόλις έμπαινε ο Ιούνιος, μετρούσαμε με θρησκευτική ευλάβεια ένα-ένα τα κυπελλάκια «Καραμπόλα» που κλαίγαμε γκαρίζοντας μέχρι να αναγκάσουμε τους γονείς μας να μας πάρουν. Όπως μετρούσαμε και τα μπάνια στη θάλασσα. Ήταν προφανώς οι δύο μοναδικές περιπτώσεις που μας χρησίμευαν τα μαθηματικά.
*Αν δεν κοιμηθείς το μεσημέρι...
Θα σε πάρει ο Μεσημεράς, σύμφωνα με τις εμπειρίες πολλών γνωστών μου που μου μετέδωσαν αυτή την λαμπρή παραλλαγή του τιμωρού άτακτων παιδιών που δεν υπακούν τους γονείς τους. Κι αν κάποια στιγμή έκανες την επανάστασή σου και έλεγες πως δεν σε νοιάζει, η μαμά ξεσκόνιζε τις υποκριτικές της ικανότητες και πήγαινε αποφασισμένη προς το τηλέφωνο, σχημάτιζε στο καντράν το 141 και έλεγε «τώρα θα δεις, τον παίρνω τηλέφωνο», όσο στην άκρη της άλλης γραμμής, η γνωστή κυρία έλεγε «στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι τρεις παρά δέκα και τριάντα δευτερόλεπτα».
*Το δόντι το παίρνει η νεράιδα.
Είναι από τις περιπτώσεις που, μετά από ένα ισχυρό σοκ όπως ο πόνος από το πρώτο «πεσμένο» δόντι έπρεπε να γιατρευτεί. Και τι καλύτερο από λίγη μαγεία; Έτσι λοιπόν σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας, έπρεπε να βάλεις το καταραμένο αηδιαστικό δόντι κάτω από το μαξιλάρι σου, και το βράδυ μια νεράιδα θα το μεταμόρφωνε σε νόμισμα – φήμες λένε πως τα φιλοχρήματα παιδάκια στην συνέχεια ξερίζωναν μόνα τους και τα υπόλοιπα 31 δόντια τους. Εξαιρούνται τα παιδιά του «Κυνόδοντα». Σε άλλες περιοχές της ελληνικής επαρχίας, εκεί που ακόμη υπάρχουν σκεπές από κεραμίδια, έπρεπε να πετάξουμε εκεί το δόντι, για να το πάρει ένα πουλί και το επόμενο δόντι να βγει γερό. Αν ψάξετε λοιπόν στις στέγες μιας επαρχιακής πόλης, πιθανότατα θα τις βρείτε πασπαλισμένες με ολόκληρες μασέλες.
*Δεν πειράζει που χτύπησες. Μεγάλωσες.
Χμμ... Παρ' ότι όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο πιο παράλογος μου φαίνεται ο συνειρμός, για έναν περίεργο λόγο, αυτή η παρηγοριά πάντα έπιανε. Έτσι, δεν πείραζε αν το γόνατο ήταν πάντα ματωμένο, τα χέρια γρατζουνισμένα και όλο το σώμα έπρεπε να καλυφθεί με μπεταντίν και κακάδια (sic). Σημασία είχε ότι μετά την πτώση ήσουν (μερικά δευτερόλεπτα) μεγαλύτερος.
in2life.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Οι φιλίες των παιδιών στο σχολείο

 
Οι σχέσεις του παιδιού με τους συνομηλίκους του είναι από τους πιο σημαντικούς τομείς της ζωής του. Ένας από τους πρωταρχικούς αναπτυξιακούς στόχους που πρέπει να πραγματώσει το παιδί στο τέλος της προσχολικής ηλικίας είναι το "άνοιγμά" του προς τον εκτός της οικογένειας κόσμο, προς την ομάδα των συνομηλίκων.
Μέχρι τότε, έχει διαμορφώσει μια στενή διαπροσωπική σχέση ("προσκόλληση") με τα γονεϊκά πρόσωπα, η οποία αναμένεται τώρα να γίνει και με την ενθάρρυνση των γονέων, λιγότερο έντονη προς όφελος των σχέσεων με τα άλλα παιδιά. Βέβαια οι σχέσεις αυτές μπορεί να έχουν ξεκινήσει νωρίτερα, ανάλογα με τις ευκαιρίες που έχουν δοθεί στα παιδιά (αδέλφια, βρεφονηπιακός σταθμός, κοινωνικές επαφές της οικογένειας κ.ά.). Η ένταξη και η προσαρμογή του παιδιού στην ομάδα των συνομηλίκων συμβάλλει στην κοινωνικοποίησή του και στη μετέπειτα ομαλή κοινωνική- διαπροσωπική και συναισθηματική του προσαρμογή.

Η φιλία και η σχολική προσαρμογή του παιδιού: η φιλία έχει άμεση σχέση με τη σχολική προσαρμογή του παιδιού. Ως σχολική προσαρμογή ορίζουμε το βαθμό στον οποίο τα παιδιά ενδιαφέρονται και εμπλέκονται στις σχολικές δραστηριότητες, καθώς και το βαθμό στον οποίο νιώθουν άνετα στο σχολείο και επιτυγχάνουν υψηλές επιδόσεις. Για να διαπιστώσει κανείς το βαθμό της σχολικής προσαρμογής ενίς παιδιού, μπορεί να αξιολογήσει τις θετικές και αρνητικές στάσεις των παιδιών απέναντι στο σχολείο, την άνεση ή το άγχος που νιώθουν μέσα στην τάξη, την εμπλοκή τους στις σχολικές δραστηριότητες ή την απόσυρση από αυτές και την επιτυχία ή την αποτυχία τους ως προς τη σχολική επίδοση. Οι φίλοι βοηθούν ο ένας τον άλλον στα μαθήματα του σχολείου, ενημερώνουν ο ενας τον άλλον σε περίπτωση απουσίας από το σχολείο και παρέχουν ενθάρρυνση όταν παρουσιαστούν σχετικά προβλήματα. Ακόμη, επειδή η φιλία είναι μια πηγή διασκέδασης και χαράς, κάνει τη φοίτηση στο σχολείο ευχάριστη- για ορισμένα παιδιά και σε ορισμένα σχολεία οι φίλοι είναι ο μόνος λόγος για να έρθουν στο σχολείο.
Οι φίλοι ανυπομονούν να παίξουν και να συζητήσουν στα διαλλείμματα, αλλά και να συνεργαστούν ο ένας με τον άλλο στα μαθήματα. Οι έρευνες δείχνουν ότι η φιλία μεταξύ των παιδιών διευκολύνει την προσαρμογή τους, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την πρώτη φορά που φοιτά το παιδί στο σχολείο ή για τη μετάβαση σε ανώτερη εκπαιδευτική βαθμίδα. Έτσι, έχει διαπιστωθεί ότι τα παιδιά που έχουν φίλους στην αρχή της φοίτητσής τους στο νηπιαγωγείο ή φοιτούν μαζί με τους φίλους που είχαν από πριν και διατηρούν αυτές τις φιλίες έχουν καλή προσαρμογή  καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς και πιο θετική στάση απέναντι στο σχολείο γενικά. Ακόμα και η επίδοσή τους φαίνεται να οφελείται από τις φιλίες, καθώς οι φίλοι συνεργάζονται για να φέρουν σε πέρας σχολικές εργασίες. Στις ίδιες έρευνες διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας που έχουν καλύτερης ποιότητας φιλίες, δηλαδή αντλούν από αυτές υποστήριξη και βοήθεια, καθώς και ενίσχυση της προσωπικής τους αξίας, έχουν μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς πιο θετική άποψη για το σχολείο από τα παιδιά που δεν έχουν ποιοτικές φιλίες.

*Πηγή: Θέματα Ανάπτυξης και Ψυχολογίας της Ευαγγελίας Γαλανάκη, Λέκτορα στο Παν/μιο Αθηνών

**Τα θέματα για το παιδί είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της εφημερίδας «Παιδικός Σταθμός για Γονείς» και των ανθρώπων του νηπιακού κέντρου «Μανταρίνι».
 http://www.nextdeal.gr

Διαβάστε περισσότερα »

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: 5χρονος ήρωας ξεγέννησε τη μητέρα του!

Ο Joby Graves, μπορεί να είναι μόνο 5 ετών ωστόσο σε μια πολύ δύσκολη στιγμή βοήθησε τη μητέρα του και έσωσε τη ζωή του νεογέννητου αδελφού του.
Σύμφωνα με την Daily Mail το νοσοκομείο είχε καθησυχάσει την έγκυο μητέρα του, Kelly, ότι διέθετε αρκετό χρόνο μέχρι να γεννήσει.
Ξαφνικά όμως, και ενώ βρίσκονταν στο σπίτι τα νερά της γυναίκας έσπασαν… Ο μικρός ειδοποίησε γρήγορα τον πατέρα και τους παππούδες του, ωστόσο η πανικόβλητη η γυναίκα μέσα σε λίγο χρόνο βρέθηκε με το μωρό στα χέρια της!
Όπως η ίδια περιγράφει ο γιος της τη βοήθησε, την ηρεμούσε και όταν ο ομφάλιος λώρος λίγο έλειψε να πνίξει τον αδελφό του, αυτός τον ξέμπλεξε σώζοντάς του τη ζωή, γράφει το newsbomb.gr.

Διαβάστε περισσότερα »

Εμβολιασμοί και Μύθοι

Γιατί πρέπει να εμβολιάσω το παιδί μου;
Οι εμβολιασμοί είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά και οικονομικά μέτρα που εφαρμόστηκαν για να βελτιώσουν το επίπεδο υγείας τόσο των παιδιών όσο και των ενηλίκων.
Βοηθούν στην προστασία του ανθρώπινου οργανισμού από διάφορες μολυσματικές ασθένειες που προκαλούν σοβαρές επιπλοκές ακόμη και το θάνατο. Είναι δικαίωμα του κάθε παιδιού να προστατευτεί από τις μολυσματικές ασθένειες και κανένας δεν μπορεί να εξαιρέσει ένα παιδί από το σχήμα εμβολιασμών, αν δεν υπάρχουν σοβαρές αντενδείξεις.
Συχνοί είναι όμως και διάφοροι μύθοι που αφορούν τους εμβολιασμούς όπως,
· Η ομοιοπαθητική ιατρική είναι το ίδιο αποτελεσματική όπως και η ιατρική.
· Η καθαριότητα στο σπίτι και η υγιεινή σε όλους τους κοινόχρηστους χώρους όπως και η σωστή επιλογή των φαγητών είναι ικανοποιητικοί παράγοντες για να προστατεύσουν την υγεία ενός παιδιού.
· Το εμβόλιο MMR για ερυθρά, ιλαρά και μαγουλά μπορεί να προκαλέσει αυτισμό.
Η στάση των ομοιοπαθητικών εναντίον των εμβολίων είναι ανυπόστατη μια και η συμβατική ιατρική από τη στιγμή που εφάρμοσε τους εμβολιασμούς απέδειξε ότι μπορεί να εξαλείψει ασθένειες που κατά καιρούς απείλησαν την ανθρωπότητα όπως η πανώλη και η ευλογιά. Στη νεότερη ιστορία η συμβατική ιατρική παρασκεύασε εμβόλια για την καταπολέμηση του τετάνου, της διφθερίτιδας, του κοκκύτη του αιμόφιλου της ινφλουένζας, της πολιομυελίτιδας, της ηπατίτιδας Α, Β, της μηνιγγίτιδας Α+C, της ανεμοβλογιάς, του πνευμονιοκόκκου, της ιλαράς, της ερυθράς, του μαγουλά, του ροταϊού, και πρόσφατα κατά του ιού των ανθρώπιων θηλωμάτων (human papilloma virus). Με την βοήθεια των εμβολίων ο ανθρώπινος οργανισμός καθίσταται ικανός να αντιμετωπίσει τις ασθένειες αυτές ενώ τα άτομα που δεν έχουν εμβολιαστεί παραμένουν ευάλωτα στις διάφορες ασθένειες.
Ακόμη η αυστηρή καθαριότητα και υγιεινή μεταθέτουν τις μολυσματικές ασθένειες σε μεγαλύτερες ηλικίες με αποτέλεσμα παιδιά και ενήλικες να νοσούν με σοβαρότερα συμπτώματα.
Η χρήση του MMR απασχόλησε πολλές φορές την επιστημονική κοινότητα γιατί κατά καιρούς ενοχοποιήθηκε ότι προκαλεί αυτισμό και προδιάθεση για την νόσο του Crohn. Ακολούθησε διακοπή του εμβολιασμού με καταστροφικές συνέπειες για ένα μεγάλο αριθμό παιδιών που νόσησαν. Οι μελέτες που ενοχοποίησαν το MMR θεωρήθηκαν ότι δε χρησιμοποιούσαν ορθή μεθοδολογία και επιπλέον το ισχυρότερο επιχείρημα υπέρ του εμβολίου είναι ότι ο αυτισμός περιγράφτηκε για πρώτη φορά το 1943 δηλαδή 20 χρόνια προτού παρασκευαστεί το MMR. Επιπλέον μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό LANCET (19/01/2007) επιβεβαιώνει την μείωση της παιδικής θνησιμότητας κατά 60% λόγω ιλαράς μετά από μια τεράστια παγκόσμια εκστρατεία εμβολιασμού που τέθηκε σε εφαρμογή το 1999 με σκοπό να μειώσει τους θανάτους από ιλαρά κατά 50%.

Τι είναι τα εμβόλια και ποίοι οι μηχανισμοί τους;
Μετά από ένα εμβολιασμό το ανθρώπινο σώμα αποκτά την ικανότητα να καταπολεμά τις διάφορες μολυσματικές ασθένειες με τις οποίες μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπο. Για παράδειγμα αν εμβολιάσετε το παιδί σας με το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας ο εξασθενημένος ιός που υπάρχει στο εμβόλιο θα διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού για να παράξει αντισώματα εναντίον του ιού. Έτσι όταν το παιδί βρεθεί αντιμέτωπο με τον πραγματικό ιό που προκαλεί την ασθένεια τότε τα αντισώματα που έχουν ήδη δημιουργηθεί θα την καταπολεμήσουν.
Όπως είναι γνωστό τα νεογέννητα διαθέτουν κάποια φυσιολογική ανοσία, δηλαδή αντισώματα που έχουν περάσει από τη μητέρα διαμέσου του πλακούντα στον οργανισμό του όπως και μέσο του θηλασμού. Με το πέρασμα το χρόνου η φυσιολογική ανοσία μειώνεται ενώ παράλληλα το νεογνό αναπτύσσει το δικό του ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι δύο τρόποι που επιτυγχάνεται η ανοσοποίηση είναι η ενεργητική και η παθητική.
Στην ενεργητική ανοσοποίηση χορηγούμε σε ένα οργανισμό ζωντανούς εξασθενημένους παράγοντες ή πλήρως εξασθενημένους ιούς με σκοπό να διεγείρουμε το ανοσοποιητικό σύστημα να παράξει αντισώματα που θα προστατεύσει τον οργανισμό αργότερα. Πιο απλά προσπαθούμε να ξεγελάσουμε το αμυντικό σύστημα του οργανισμού για να παράξει αντισώματα που θα τον προστατεύσουν όταν αντιμετωπίσει πραγματικούς ιούς.
Η παθητική ανοσοποίηση επιτυγχάνεται με την απευθείας χορήγηση αντισωμάτων. ( Π.χ. Με γ-σφαιρίνη ) η διαμέσου του πλακούντα, όπως συμβαίνει στο νεογνό.

Οι εμβολιασμοί διαρκούν για ολόκληρη την ζωή;
Τα περισσότερα εμβόλια χρειάζονται σε καθορισμένο χρόνο ενίσχυση με σκοπό την αύξηση και τελικά την διατήρηση των αντισωμάτων σε προστατευτικά επίπεδα για τον οργανισμό.
Για να τεθεί σε χρήση ένα εμβόλιο πρέπει να πληρεί τις ακόλουθες προϋποθέσεις.
· Να μην προκαλεί νόσο ή σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.
· Να προκαλεί μεγάλης διάρκειας ισχυρή ανοσία.
· Το εμβολιαζόμενο άτομο δεν πρέπει να μεταδίδει την νόσο σε άτομα που δεν έχουν νοσήσει.
· Να παρασκευάζεται εύκολα και να μπορεί να μετρηθεί η ποσότητα (τίτλος) των αντισωμάτων.
Τι περιέχουν τα εμβόλια;
Τα εμβόλια περιέχουν ζώντες εξασθενημένους ιούς ή βακτηρίδια , αδρανοποιημένους ιούς ή βακτηρίδια, εξωτοξίνες μικροοργανισμών μαζί με φυσιολογικό ορό, απεσταγμένο νερό και σύνθετο διαλυτικό υγρό μέσα στο οποίο ανιχνεύονται πρωτεΐνες σταθεροποιητικοί παράγοντες , συντηρητικά και αντιβιοτικά.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες οφείλονται στο αντιγόνο του εμβολίου δηλαδή τον ιό ή το βακτήριο ή ακόμα και στις άλλες ουσίες που περιέχονται στο διαλυτικό υγρό. Συχνότερες είναι οι τοπικές αντιδράσεις όπως ερυθρότητα, πόνος και οίδημα στο σημείο που γίνεται το εμβόλιο.
Στις γενικευμένες αντιδράσεις περιλαμβάνονται ο πυρετός μέχρι και 39,5C μέσα στις επόμενες 48 ώρες από τον εμβολιασμό, η ανησυχία, η κακουχία, η αναφυλαξία, το παρατεταμένο υψίσυχνο κλάμα και σπασμοί που μπορούν να συμβούν μέχρι και 72 ώρες αργότερα.
Αντενδείξεις εμβολιασμών
Ο εμβολιασμός αντενδείκνυται κατά την διάρκεια μιας εμπύρετης λοίμωξης και πρέπει να αναβληθεί μέχρι την πλήρη ανάρρωση του παιδιού στην περίπτωση όμως ήπιας ίωσης που δεν συνοδεύεται από πυρετό ή συστηματικές διαταραχές δεν υπάρχει λόγος για αναβολή. Ο εμβολιασμός με ζωντανούς εξασθενημένους ιούς η βακτηρίδια απαγορεύεται σε άτομα με ανοσολογική ανεπάρκεια, σε άτομα με κακοήθη νοσήματα που παίρνουν θεραπεία με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ή ακτινοθεραπεία.
Καταστάσεις που δεν αποτελούν αντένδειξη στον εμβολιασμό.
· Οικογενειακό ιστορικό αντίδρασης μετά από εμβολιασμό
· Ιστορικό του ασθενούς με κοκκύτη, ιλαρά, ερυθρά ή μαγουλά
· Προωρότητα. Στην περίπτωση αυτή οι εμβολιασμοί πρέπει να γίνουν χωρίς αναβολή ανάλογα με την ηλικία ζωής και όχι με την διορθωμένη ηλικία.
· Μη εξελικτικές νευρολογικές παθήσεις όπως η τετραπληγία.
· Ή επαφή με κάποια μολυσματική ασθένεια.
· Το άσθμα, το έκζεμα, η αλλεργική ρινίτιδα.
· Η εγκυμοσύνη της μητέρας του παιδιού που θα εμβολιαστεί.
· Αν το νεογνό έχει ξεπεράσει το όριο ηλικίας σύμφωνα με τον πρόγραμμα εμβολιασμού.
Το ιστορικό αλλεργίας στο αυγό δεν αποτελεί αντένδειξη σε όλους τους εμβολιασμούς παρά μόνο στο εμβόλιο της γρίπης και του κίτρινου πυρετού που δεν εντάσσονται στα εμβόλια ρουτίνας.
Εκείνο που συστήνεται να γίνει είναι η εισαγωγή του παιδιού για μια μέρα στο νοσοκομείο ώστε πιθανή αλλεργική αντίδραση να μπορεί να αντιμετωπισθεί άμεσα.
Οικογενειακό ιστορικό πυρετικών σπασμών έχει αυξημένη πιθανότητα να προκαλέσει σπασμούς λόγο του πυρετού που μπορεί να παρουσιαστεί μετά από εμβόλιο. Στην περίπτωση αυτή ο εμβολιασμός μπορεί να γίνει εφόσον θα έχουν δοθεί οδηγίες έγκαιρης χορήγησης αντιπυρετικών.
Τέλος μια χειρουργική επέμβαση δεν αποτελεί αντένδειξη για την χορήγηση ενός εμβολίου και αντιστρόφως ένας εμβολιασμός δεν αποτελεί αντένδειξη στην χορήγηση αναισθητικών φαρμάκων.
Ιδιαίτερη περίπτωση παρουσιάζουν ομάδες ασθενών που δε μπορούν να δεχτούν εμβόλια με ζώντες μικροοργανισμούς όπως το εμβόλιο της ιλαράς,, ερυθράς, μαγουλά και της πολιομυελίτιδας. Τέτοιες ομάδες ασθενών είναι αυτοί που παίρνουν χημειοθεραπεία η ακτινοθεραπεία και σ’ αυτούς που έγινε μεταμόσχευση οργάνων και παίρνουν ανοσοκατασταλτική θεραπεία. Η χορήγηση των πιο πάνω εμβολίων πρέπει να γίνει τρεις μήνες μετά την διακοπή της ανοσοκατασταλτικής θεραπείας.
Ομάδες παιδιών και ενηλίκων που θα πρέπει να εμβολιάζονται λόγω αυξημένου κινδύνου είναι
· Ασθενείς που πάσχουν από άσθμα.
· Συγγενείς καρδιοπάθειες
· Χρόνια προβλήματα των πνευμόνων
· Πρόωρα
· Νεογνά που γεννήθηκαν με χαμηλό βάρος (SFD)
· Παιδιά που πάσχουν από σύνδρομο Down
· Παιδιά που πάσχουν από HIV
· Παιδιά που πάσχουν από συγγενείς νεφροπάθειες
 http://www.paidiatros.com

Διαβάστε περισσότερα »

ΜΩΡΑΚΙΑ

Διαβάστε περισσότερα »

Ένας πρωτότυπος τρόπος ανακοίνωσης εγκυμοσύνης!

Ένας πρωτότυπος τρόπος ανακοίνωσης εγκυμοσύνης!

μαμά Βικτώρια

Χαιρεται κι απο μενα.

Νομιζω πως ηρθε η ωρα να μοιραστω μαζι σας τη δικη μου μικρη ιστορια!  Για την ακριβεια, ενας πρωτοτυπος τροπος ανακοινωσης του χαρμοσυνου γεγονοτος. Καλο θα ηταν βεβαια τα λογια να συνοδευοταν και με μερικα ηρεμιστικα για να  μη μας παθει και τιποτα ο μελλοντικος μπαμπας, αλλα τελικα αντεξε. Ειναι γερο σκαρι !

Η ιστορια εχει ως εξης…

Χρονια πολλα με τον συζυγο μαζι, σχεδον απο μικρα παιδια. Υγιεστατοι και οι δυο, επιθυμουσαμε ενα παιδι. Αλλα παιδι δεν ερχοταν. Αγχος, ιατρικες εξετασεις, ξανα αγχος κτλ. Χαρακτηριστικα ενας απο τους πολλους γιατρους που ειχαμε επισκεφτει σχολιασε, δηθεν χαριτολογωντας και παιζοντας με το πονο μας, οτι απλα δεν πετυχαιναμε τη σωστη ημερομηνια για να πιασουμε παιδι. Ειχαμε πια απελπιστει… το ποσο εχω σιχαθει τις γυναικολογικες εξετασεις και το ποσο ο συζηγος δε λεγεται!

Στην τελευταια επισκεψη σε γυναικολογο, αρχες του 2011,  ζητηθηκε για πολλοστη φορα να δωσει δειγμα εκεινος. Η απελπισια προσωπογραφημενη! Συναντησα το βλεμμα του και πραγματικα τον λυπηθηκα!

“Ως εδω ηταν… Φτανει πια“, σκεφτηκα, “Τερμα οι εξετασεις, τερμα ολα!“

Φευγοντας απο το ιατρειο, συζητησαμε και αποφασισαμε να σταματησουμε. Τα παντα. Τις σκεψεις, τα ονειρα, ολα . Τουλαχιστον μεχρι το νεο ετος. Αυτη ηταν η συμφωνια. Καμια κουβεντα ή κινηση μεχρι το νεο ετος.

Αυγουστος 2011. Πηραμε απο μια εβδομαδα αδεια και αρχισαμε να γυρναμε τις παραλιες! Αγχος εγω (αλοιμονο), μη και τυχον χασω κανα μπανιο, γιατι ημουν πολυ κοντα στις μερες του κυκλου μου και  ηθελα να ευχαριστηθω θαλασσιτσα! (Που να ΄ξερα).

Κατα το τελος του μηνα, αρχισαν να με ζωνουν τα φιδια! Δεν ειχα ουτε μια ενοχληση. Ενα πονακι, λιγο πρηξιμο βρε αδερφε!  Αποφασισα να κανω αρχικα γενικες  εξετασεις αιματος, θελοντας να αποκλεισω με το μικρο μου το μυαλο οτι κατι σοβαρο μου συνεβαινε. Εκει λοιπον που εδινα αιμα, αυθορμητα  ζητω και  εξεταση β’ χοριακης.

“Τι τη θες;” σκεφτηκα “Κοροιδευεις τον εαυτο σου“

Ντραπηκα μετα στη μικροβιολογο, να πω οτι δε τη χρειαζομουν. Θα με περνουσε για τρελλη. Την ιδια μερα το απογευμα, με καλει  η γιατρος  στο κινητο . Ημουν ακομη στο γραφειο, ευτυχως μονη, τελειωνοντας κατι εκκρεμοτητες.

- Ολα καλα κοριτσι μου. Μην ανυσηχεις καθολου ! Εισαι 6 ½ εβδομαδες εγκυος.

Μου επεσε το κινητο κατω. Δε νομιζω πως την αποχαιρετησα !

Επεστρεψα σπιτι στο μισο χρονο που κανω συνηθως. Ανοιγω την πορτα και κοιταζω μεσα στο γραφειο–παιδικο δωματιο, τον αντρα μου να διαβαζει κατι στον υπολογιστη. Και τωρα; Πως το λενε;  Πού υπομονη, για να δημιουργησω την ρομαντικη βραδια της ανακοινωσης; Αυτη που ολες λιγο πολυ φανταζομαστε να ζησουμε. Ετσι απλα μπηκα πιο μεσα στο δωματιο (ουτε την τσαντα μου δεν ειχα αφησει)  τον χαιρετησα και ειπα……

- Μωρο μου, πρεπει να δεις τι θα κανεις με τα επιπλα του γραφειου εδω μεσα, γιατι σε λιγους μηνες  θα χρειαστει  να αλλαξω διακοσμηση!  (κοιτωντας γυρω-γυρω) και χρωματα , ω ναι φυσικα… θα χρειαστω  πολλα χρωματα,  ν’ αλλαξω κουρτινα κτλ κτλ… Και φυσικα να κοψεις το καπνισμα! Μυριζει ολο το σπιτι! Α πα πα πα πα πα !

Δε νομιζω πως ειχα δει  ποτε  τοσες  πολλες εναλλαγες χρωματων σε ενα προσωπο  στα λιγα δευτερολεπτα που εκανα να πω τις παραπανω φρασεις. Και δακρυα, πολλα δακρυα… τελικα ναι,  κλαινε και οι αντρες!  Πολυ!

Μαρτιος 2012. Κοριτσακι, κιλα 2300. Βιαστηκε να ερθει, στις 35 εβδομαδες. Ανυπομονη σα τη μανα της.  Χρειαστηκε να μεινει στη μοναδα μια εβδομαδα για να παρει λιγο βαρος  και να σιγουρευτουμε, οτι ολα θα ειναι καλα!  Την ιστορια αυτη θα σας τη πω μια αλλη φορα.

Τωρα απλα ευχομαι  ολες οι μανουλες να ειναι γερες και δυνατες για να στεκονται διπλα στα αγγελουδια τους και να τα στηριζουν στο δρομο τους !

Σας ευχαριστω που με διαβασατε και που μου κρατατε συντροφια στα ξενυχτια, οταν τη περιμενω να ξυπνησει για να φαει !

Βικτωρια
 http://www.eimaimama.gr

Διαβάστε περισσότερα »